Amitaba Buda

Amitābha i njohur gjithashtu si Amitāyus, është Buda parësor i Budizmit i Tokës e Pastër. Në Budizmin Vajrayana, ai njihet për jetëgjatësinë, aftësinë dalluese, perceptimin e pastër, pastrimin e agregateve dhe vetëdijen e thellë të zbrazëtisë. Ai zotëron merita të pafundme që vijnë nga veprat e mira gjatë jetëve të panumërta të kaluara si një bodhisattva i quajtur Dharmakara.

Amitaba
Statuja e Amitaba Buda ne Muzeu Kombëtare Tokyo, Japoni
Personal
Feja	Budizmi

Si ai u be nje Buda

Sipas mësimtarëve të Budizmit Mahajana, Amitaba Buda konsiderohet një prej shumë Buddha që kanë arritur zgjuarsinë. Historia e rrugës së Amitabës Buda drejt Buddhës është përshkruar në traditën Budiste të Territ të Pastra.

Tregimi fillon para shumë mijëvjeçarësh kur Amitaba ishte një murgj me emrin Dharmakara. Dharmakara bëri një betim për të arritur Buddhën dhe për të krijuar një territor të pastër ku qeniet mund të rilindnin dhe të praktikonin Dharmën pa pengesa. Përmes praktikës së tij të vazhdueshme, mbledhjes së meritave dhe kultivimit të dhembshurisë, Dharmakara në fund arriti zgjuarsi dhe u bë Amitaba Buda.

Toka i pastër i Amitabës Budë quhet Sukhavati ose Territori i Toka i Lumturisë Supreme. Thuhet se është një sferë e lumturisë së pastër, pa vuajtje dhe plot me mësime dhe mundësi për rritje shpirtërore. Qeniet që me sinqeritet e thërrasin emrin e Amitabës Budë dhe synojnë të rilindin në territorin e tij të pastër besohet se do të udhëhiqen atje pas vdekjes, ku ata mund të vazhdojnë rrugën e tyre shpirtërore dhe në fund të arrijnë zgjuarsinë.

Budizmi Vajrayana

Amitābha njihet gjithashtu në Tibet, Mongoli dhe rajone të tjera ku praktikohet budizmi tibetian . Në Yogatantra më të lartë të budizmit tibetian, Amitābha konsiderohet si një nga Pesë Budat Dhyāni, i cili lidhet me drejtimin perëndimor dhe skandha e saṃjñā të teimit (aggregate) dhe ndërgjegjësimi i thellë i individualiteteve. Bashkëshortja e tij është Pāṇḍaravāsinī. Dy dishepujt e tij kryesorë (i njëjti numër si Gautama Buda) janë bodhisattvas Vajrapani dhe Avalokiteśvara, i pari në të majtë dhe i dyti në të djathtë. Në budizmin tibetian, ekzistojnë një numër lutjesh të famshme për rilindjen në Sukhāvatī. Njëra prej tyre u shkrua nga Je Tsongkhapa me kërkesë të Manjushri (Për një diskutim dhe përkthim të lutjeve më të rëndësishme në traditën tibetiane, shihni Halkias).

Shiko gjithashtu

• Chan Budizmi
• Budizmi kinez
• Honen
• Jodo Shinshu
• Jodo-shu
• Neo-konfucianizmi
• Shinran
• Yuzu Nembutsu