Ati ynë

Ati ynë (lat. Oratio Dominica ose Lutja hyjnore; por edhe Pater Noster - Ati ynë, në greq. Πάτερ ἡμῶν), është ndoshta lutja më e mirnjohur në Krishtërim. Përdorimi i lutjes në krishtërim rrjedh nga dy versione të Besëlidhjes së Re, njeri në Ungjillin e Mateut si pjesë e diskutimit mbi shtirjen, një prerje nga "Predikimi në Mal", dhe tjetri në Ungjillin e Lukës.

Teksti "Ati ynë" në kishën në Jerusalem

Përmbajtja e lutjes tek Mateu është një pjesë e fjalimit që sulmon njerëzit që luten vetëm për t´u dukur, shtinjaket. Mateu përshkruan Jezusin që mëson njerëzit të luten sipas mënyrës së kësaj lutjeje, të cilën disa shkollarë e shtjellojnë si një udhëzim që lutja hyjnore është thjesht një shtysë e përgjithshme se si të jemi të përulët, të çiltërt, dhe të ndershëm, me gjithë mendimin e shumicës së shkollarëve se lutja ishte menduar të përdorej si një lutje e veçantë.

Ati ynë

Teksti origjinal grek nga Ungjilli i Mateut

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς

ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου·

ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·

γενηθήτω τὸ θέλημά σου,

ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·

τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον

δὸς ἡμῖν σήμερον·

καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελήματα ἡμῶν,

ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·

καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,

ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

[Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις

καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·]

ἀμήν.

Shqipërimi (në greqisht modern)

Pater imon o en tis uranis

agiasthito to onoma su,

eltheto i vasilia su,

genithito to thelima su,

os en urano ke epi tis gis,

ton arton imon ton epiusion dhos imin simeron,

ke afes imin ta ofelimita imon,

os ke imis afiemen tis ofiletes imon,

ke mi isenengis imas is pirasmon,

ala rise imas apo tu poniru,

[´Oti su estin i vasilia ke i dhinamis

ke i dhoksa is tus eonas]

amin.

Përkthimi në shqip

Ati ynë që je në qiell,

U shenjtëroftë emri Yt.

Ardhtë mbretëria Jote,

U bëftë Vullnesa Jote,

Si në qiell, ashtu dhe në tokë,

Bukën tonë të përditshme na e jep sot,

Na i fal fajet tona,

Si i falim ne fajtorët tanë.

Dhe mos na ler të biem në tundim,

Por na liro nga i keqi.

[Se e Jotja është mbretëria dhe fuqia

dhe lavdia përhere e në jetë të jetëve]

Ashtu qoftë.

Në latinisht

Pater Noster, qui es in caelis,

Sanctificetur nomen tuum.

Adveniat regnum tuum,

Fiat voluntas tua,

sicut in caelo, et in terra.

Panem nostrum quotidianum da :nobis hodie,

Et dimitte nobis debita :nostra,

sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.

Et ne nos inducas in tentationem,

Sed libera nos a malo.

Amen.

Ati ynë në vitin 1715 (lat. “Oratio Dominica Epirotice”):

O Attijȣne chi yee mbechiell,

Scietenuom chiofte emenitetat,

Arte perendia yote,

Ubaſta vulle-ndetia yote ſicundreſe mbechiellt,

asƐtu ende mbeξeet,

Bukene tanε teperdiſcemene epnee ſod,

Ɛnandeye nec detȣteretona,

poſicundreſe endena ndeyeyme detoreſite tane,

Ɛmoſna lemeraam maa ndetekech

Ponolargo giξξε nzekechy ſcit.

Amen.

Ati ynë në gjuhën shqipe (dial. gegërisht), 1715

Në aramisht

ܐܰܒܽܘܢ ܕܒܰܫܡܰܝܳܐ
ܢܶܬܩܰܕܰܫ ܫܡܳܟ   
ܬܺܐܬܶܐ ܡܰܠܟܽܘܬܳܟ
ܢܶܗܘܶܐ ܨܶܒܝܳܢܳܟ
ܐܰܝܟܰܢܳܐ ܕܒܰܫܡܰܝܳܐ ܐܳܦ ܒܐܰܪܥܳܐ
ܗܰܒ ܠܰܢ ܠܰܚܡܳܐ ܕܣܽܘܢܩܳܢܰܢ ܝܰܘܡܳܢܳܐ
ܘܰܫܒܽܘܩ ܠܰܢ ܚܰܘܒܰܝܢ ܘܰܚܬܳܗܰܝܢ
ܐܰܝܟܰܢܳܐ ܕܐܳܦ ܚܢܰܢ
ܫܒܰܩܢ ܠܚܰܝܳܒܰܝܢ
ܠܳܐ ܬܰܥܠܰܢ ܠܢܶܣܝܽܘܢܳܐ
ܐܶܠܳܐ ܦܰܨܳܐ ܠܰܢ ܡܶܢ ܒܺܝܫܳܐ
ܡܶܬܽܠ ܕܕܺܝܠܳܟܺ ܗܝ ܡܰܠܟܽܘܬܳܐ
ܚܰܝܠܳܐ ܘܬܶܫܒܽܘܚܬܳܐ
ܠܥܳܠܰܡ ܥܳܠܡܺܝܢ ܐܰܡܺܝܢ܀