teologjinë e krishterë, bamirësia (latinisht: caritas) konsiderohet si një nga shtatë virtytet dhe u kuptua nga Tomas Aquinas si "miqësia e njeriut për Zotin", e cila "na bashkon me Zotin". Ai e konsideron atë si "më të shkëlqyerin e virtyteve".[1] Akuini pohon më tej se "zakoni i bamirësisë shtrihet jo vetëm në dashurinë e Perëndisë, por edhe në dashurinë për të afërmin".[2]

Personifikimi alegorik i Charity si nënë me tre foshnja nga Anthony van Dyck.

Katekizmi i Kishës Katolike e përkufizon "bamirësinë" si "virtyt teologjik me anë të të cilit ne e duam Zotin mbi të gjitha për hir të Tij, dhe të afërmin tonë si veten tonë për dashurinë e Zotit".[3]

Shiko edhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ Aquinas, Thomas (1920) [1485]. "Charity, considered in itself". Summa Theologiae. Vëll. Secunda, Secundae Partis. Q. 23. Marrë më 2 prill 2018. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ Aquinas, Thomas (1920) [1485]. "The object of charity". Summa Theologiae. Vëll. Secunda, Secundae Partis. Q. 25. Marrë më 2 prill 2018. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ "Catechism of the Catholic Church". usccb.org. Marrë më 15 korrik 2023. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)