Daishō (大小, daishō)—fjalë për fjalë "i madh-vogël"[1]—është një term japonez për një palë shpata japoneze të prodhuara tradicionalisht (nihonto) të veshura nga klasa samuraiJaponinë feudale.

Daishō, këllëf i zi i dylluar. Shekulli i 19-të, periudha Edo. Muzeu i Artit Tokio Fuji.

Përshkrim

Redakto

Etimologjia e fjalës daishō bëhet e dukshme kur përdoren termat daitō, që do të thotë shpatë e gjatë dhe shōtō, që do të thotë shpatë e shkurtër; dai + shō = daishō.[2] Një daishō përshkruhet zakonisht si një katana dhe një wakizashi (ose një tantō) e montuar në koshirae që përputhen, por fillimisht daishō ishte veshja e çdo katana të gjatë dhe të shkurtër së bashku.[3] Çiftimi katana/wakizashi nuk është i vetmi kombinim daishō pasi në përgjithësi çdo shpatë më e gjatë e çiftuar me një tantō konsiderohet të jetë një daishō. Daishō përfundimisht do të thotë dy shpata që kishin një grup të përshtatshëm të pajisjeve. Një daishō gjithashtu mund të kishte tehe të përputhshme të bëra nga i njëjti shpatar, por kjo ishte në fakt e pazakontë dhe jo e nevojshme që dy shpata të konsideroheshin si daishō, pasi do të kishte qenë më e shtrenjtë për një samurai.[4][5][6][7]

Galeria

Redakto

Referime

Redakto