Selxhukët ose Selçukët (turqisht: Selçuklu, arabisht: سلجوق , Salxhūk, ose السلاجقة al-Salāxhika; persisht: Salxhūkijān) janë një degë e oguzëve, një nga fiset turkike të cilët sunduan pjesë të Azisë Qendrore dhe Lindjes së Mesme gajtë shekujve 10 dhe 13.[1]

Shqiponja dykrenare e përdorur nga Selxhukët

Sot, turqit selxhukë konsiderohen si paraardhësit e turqve perëndimorë, banorëve të sotëm të Turqisë, Azerbajxhanit dhe Turkmenistanit.[2][3]

Shiko dhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ "Seljuq" (në anglisht). Encyclopædia Britannica Online. Marrë më 30 maj 2012.(engleski). Encyclopædia Britannica Online. Vizituar në 30. 05. 2012.
  2. ^ Grousset, Rene, The Empire of the Steppes, (Rutgers University Press, 1991), 161,164; "..renewed the Seljuk attempt to found a great Turko-Persian empire in eastern Iran.
  3. ^ Nishapuri, Zahir al-Din Nishapuri (2001), "The History of the Seljuq Turks from the Jami’ al-Tawarikh: An Ilkhanid Adaptation of the Saljuq-nama of Zahir al-Din Nishapuri," Partial tr.