Ekuacioni i Puasonit
Ekuacioni i Poisson-it është një ekuacion diferencial i pjesshëm eliptik me dobi të gjerë në fizikën teorike . Për shembull, zgjidhja e ekuacionit të Puasonit është fusha potenciale e shkaktuar nga një ngarkesë elektrike e caktuar ose shpërndarja e dëndësisë së masës; me një fushë potenciale të njohur, atëherë mund të llogaritet fusha elektrostatike ose gravitacionale (e forcës). Është një përgjithësim i ekuacionit të Laplasit, i cili gjithashtu shihet shpesh në fizikë. Ekuacioni është emërtuar sipas matematikanit dhe fizikantit francez Siméon Denis Poisson . [1] [2]
Deklarata e ekuacionit
Redaktoku integrali është mbi të gjithë hapësirën. Ekuacioni i Poisson-it është Në koordinatat karteziane tredimensionale, ai merr formën Kur në mënyrë identike, marrim ekuacionin e Laplasit .
Ekuacioni i Poisson-it mund të zgjidhet duke përdorur funksionin e Grinit :
Graviteti Njutonian
RedaktoNë rastin e një fushe gravitacionale g për shkak të një objekti tërheqës masiv me dëndësi ρ, ligji i Gausit për gravitetin në formë diferenciale mund të përdoret për të marrë ekuacionin përkatës të Poisson-it për gravitetin: Meqenëse fusha gravitacionale është konservatore (dhe jorrotulluese ), ajo mund të shprehet në termat e një potenciali skalar ϕ : Duke e zëvendësuar këtë në ligjin e Gausit, jep ekuacionin e Puasonit për gravitetin: Nëse dendësia e masës është zero, ekuacioni i Puasonit reduktohet në ekuacionin e Laplasit. Funksioni përkatës i Grinit mund të përdoret për të llogaritur potencialin në distancën r nga një masë pikësore qendrore m (dmth. zgjidhja themelore ). Në tre dimensione potenciali është
Dinamika e lëngjeve
RedaktoPër ekuacionet e pangjeshme Navier–Stokes, të dhëna nga Ekuacioni për fushën e presionit është një shembull i një ekuacioni jolinear Poisson:
- ^ Jackson, Julia A.; Mehl, James P.; Neuendorf, Klaus K. E., red. (2005), Glossary of Geology, American Geological Institute, Springer, fq. 503, ISBN 9780922152766
{{citation}}
: Mungon ose është bosh parametri|language=
(Ndihmë!) - ^ Poisson (1823). "Mémoire sur la théorie du magnétisme en mouvement" [Memoir on the theory of magnetism in motion]. Mémoires de l'Académie Royale des Sciences de l'Institut de France (në frëngjisht). 6: 441–570. From p. 463: "Donc, d'après ce qui précède, nous aurons enfin: