Epoka Qyprilliu

Epoka Qyprilliu ose Epoka Kypriljoti (turqisht: Köprülüler Devri) (1656–1703) ishte një peridhë në të cilën politikat e Perandorisë Osmane vendoseshin nga Vezirët e Mëdhenjë, kryesisht të familjes Qyprilliu, e cila ishte një familje fisnike e burokratëve perandorak, me preardhje shqiptare ^[1]^[2]. Familja Qyprilliu krijonte vezirë të mëdhenj për Perandorisë, duke kombinuar ambiciet me talent të vërtetë. Ata e riorganizuan burokracinë dhe vendosën reforma ushtarake.

Disa liderë të rëndësishëm u ngritën në këtë kohë, duke përfshirë reaksionarin e ashpër Veziri i Madh Mehmed Qyprilliu (1656-1661) dhe djalin e tij më të moderuar Fazıl Ahmed Qyprilliu (1661-1676). Nën udhëheqjen e tyre, shteti filloi të rimerrte veten me disa forca. Pavarësisht nga konfliktet e brendshme, brenda burokracisë Osmane, dhe në mes të burokracisë dhe ushtrisë, shekulli 17 pa perandorinë të zgjerojë kufijtë e saj për të arritur më larg, me fitime të rëndësishme nën administrimin e familjes Qyprilliu në Kretë, Hungari, Ukrainën jugore dhe Podolia.

Shih edhe

Familja Qyprilliu

Referimet

^ Stephen Schwartz, The other Islam: Sufism and the road to global harmony, Doubleday 2008 ISBN 978-0-385-51819-2 page 100.
^ Ivo Banac: The national question in Yugoslavia: origins, history, politics, ISBN 0-8014-1675-2, ISBN 0-8014-9493-1, Cornell University 1988, page 292.

[1] Stephen Schwartz, The other Islam: Sufism and the road to global harmony, Doubleday 2008 ISBN 978-0-385-51819-2 page 100.

[2] Ivo Banac: The national question in Yugoslavia: origins, history, politics, ISBN 0-8014-1675-2, ISBN 0-8014-9493-1, Cornell University 1988, page 292.

[1]

[2]