Halime bint Ebi Dhuajb
Halime el-Sadije (arabisht: حليمة السعدية), ishte nëna nga qumështi i profetit islam Muhamedit. Halime dhe burri i saj ishin nga fisi i Sa'd b. Bakr, një nëndarje e Hauazin (një fis i madh arab verior ose grup fisi).[1]
Halime el-Sadije | |
|---|---|
حليمة السعدية | |
| Vdiq | |
| Njohur për | Nëna nga qumështi i profetit islam Muhamedit |
| Fëmijë |
|
| Familja | Banu Sa'ad |
Marrëdhënia e Muhamedin
RedaktoEmine bint Vehb, nëna e Muhamedit, priste ardhjen e Banu Sa'd; Gratë brenda fisit Banu Sa'd ishin nëna kujdestare. Ata i çonin fëmijët e Mekës në shkretëtirë dhe u mësonin arabishten klasike dhe aftësi të tjera; në këmbim do të merrnin rrogë nga familja e fëmijës në Mekë.[2] Burri i Halimesë ishte el-Harith bin Abdul Uze. Djali i saj quhej Abdullah, ndërsa vajzat quheshin Unaisa dhe Hudhafa. Ndërsa po udhëtonte për në Mekë, ajo nuk ishte në gjendje të ushqente fëmijën e saj, sepse deveja e saj pushoi së ushqyeri me qumësht. Në Mekë, të gjithë ata që kërkonin fëmijë për t'u kujdesur refuzuan të kujdeseshin për jetimin Muhamed, sepse kishin frikë të mos paguheshin për shkak të vdekjes së babait të tij. Halimeja ndihej e trishtuar që çdo grua në fisin e saj kishte pasur një fëmijë përveç saj. Kështu ajo i tha burrit të saj el-Harith: "Pasha Zotin, nuk më pëlqen ideja që të kthehem me miqtë e mi pa fëmijë; do të shkoj ta marr atë jetim." Burri i saj u pajtua.[3] Menjëherë pasi e pranoi, bekimi erdhi tek ajo dhe familja e saj. Kopeja e burrit të saj gjatë një kohe zie të madhe ishte e shëndetshme dhe prodhonte qumësht, ndërsa pjesa tjetër e tufës së popullit po ngordhte.[3]
Kur ai ishte dy vjeç, Halimeja e çoi te Emineja dhe këmbënguli që ajo ta linte të qëndronte me të, për të cilën ajo u pendua. Një ngjarje e çuditshme dhe misterioze ka ndodhur disa muaj më vonë. Vëllai nga qumështi i Muhamedit po luante me të, pastaj papritmas Halimeja dhe burri i saj panë djalin e tyre (vëllain nga qumështi i Muhamedit) i cili u kthye me vrap dhe bërtiti: "dy burra të veshur në të bardha e kapën vëllain tim dhe i prenë gjoksin". Atëherë Halimeja dhe El-Harithi vrapuan te Muhamedi dhe e gjetën atë me fytyrë të zbehtë. Kur e pyetën se çfarë ndodhi, ai tha: “Dy burra erdhën dhe më hapën gjoksin dhe më morën një pjesë”. Pas kësaj ngjarje, ajo hoqi dorë nga kujdestaria e tij dhe e njoftoi nënën e tij për atë që kishte ndodhur.[3]
Ajo më vonë pranoi Islamin pas Betejës së Hunejnit.
Vdekja
RedaktoHalimeja vdiq më 9 hixhri dhe u varros në Xhenet el-Baki, Medine.[4]
Referime
Redakto- ^ Mubarakpuri, Safiur Rahman (1979). The Sealed Nectar (në anglisht). Saudi Arabia: Dar-us-Salam Publications. fq. 56.
- ^ Haykal, Muhammad Husyan (1968). The Life of Muhammad (në anglisht). India: Millat Book Center. fq. 47.
- ^ a b c Alfred, Guillaume (1955). The Life of Muhammad (në anglisht). Oxford. fq. 72.
- ^ بلغة الظرفاء في تاريخ الخلفاء (në arabisht). janar 2010. ISBN 9782745162526.