Hilde Mangold
Hilde Mangold (20 tetor 1898 - 4 shtator 1924) ishte një embrionologe gjermane, e cila njihej më së shumti për disertacionin e saj të vitit 1923, që ishte themeli i mentorit të saj, Hans Spemann, Fitues i Çmimit Nobel i vitit 1935 në Fiziologji ose Mjekësi për zbulimin e organizmit embrional, "një nga shumë pak teza të doktoratës në biologji që kanë sjellë drejtpërdrejtë dhënien e një çmimi Nobel". Efekti i përgjithshëm që ajo ka treguar është i njohur si induksioni embrional, domethënë, kapaciteti i disa qelizave për të drejtuar trajektoren zhvillimore të qelizave të tjera. Induksioni mbetet një koncept themelor dhe fushë e hulumtimeve të vazhdueshme në terren.[1]
Hilde Mangold | |
|---|---|
| U lind në | 20 Tetor 1898 Gotha, Gjermani |
| Vdiq | 4 Shtator 1924 |
| Kombësia | Gjermani |
| Njohur për | Induksioni embrional dhe Organizimi |
| Karriera shkencore | |
| Fushat | Embriologji |
Biografija Redakto
Hilde Proescholdt ka lindur në Gotha, Thuringia, një krahinë në Gjermaninë Qendrore Lindore më 20 tetor të vitit 1898. Ajo ishte vajza e mesme e pronarit të fabrikës së sapunit Ernest Proescholdt dhe gruas së tij Gertrude. Ajo mori pjesë në Universitetin e Jena në Gjermani për dy semestra në vitet 1918 dhe 1919 dhe më pas u transferua në Universitetin e Frankfurtit në Gjermani ku gjithashtu kaloi dy semestra. Ishte këtu ku ajo pa një leksion nga embrionisti i njohur Hans Spemann për embriologjinë eksperimentale.
Ky leksion e frymëzoi atë për të ndjekur arsimin e saj në këtë fushë. Pas Frankfurtit, ajo ndoqi Institutin Zoologjik në Freiburg. Ishte këtu që ajo u takua dhe u martua me burrin e saj, Otto Mangold, i cili ishte ndihmësi kryesor i Spemann-it (dhe, rastësisht, një mbështetës i Partisë naziste). Nën drejtimin e Spemann, ajo përfundoi disertacionin e saj të vitit 1923, me titull "Uber Induktion von Embryonalanlagen durch Implantation artfremder Organisatoren", ose "Induksioni i Primordia Embryonic nga Implantimi i Organizatorëve nga një Specie të Ndryshme".
Pasi fitoi doktoraturën e saj në zoologji, Hilde u zhvendos në Berlin me burrin e saj dhe djalin e mitur, të krishterë. Menjëherë pas lëvizjes, Hilde vdiq nga djegie të rënda si rezultat i një shpërthimi të ngrohësit të gazit në shtëpinë e saj në Berlin.[2] Ajo kurrë nuk jetonte për të parë publikimin e rezultateve të saj të tezës. Djali i saj vdiq në Luftën e Dytë Botërore. [3]
Eksperimentet kryesore Redakto
Mangold kreu eksperimente shumë delikate të transplantimit me embrione (një shfaqje edhe më mbresëlënëse para zbulimit të antibiotikëve për të parandaluar infeksionin pas operacionit). Ajo tregoi se indet nga buzët dorsale të blastopore shartuar në një embrion mikpritës mund të nxisin formimin e një aksi trupor shtesë, duke krijuar binjakë të bashkuar. Në thelb, duke përdorur dy lloje të reja me ngjyra të ndryshme të lëkurës për hostin dhe donatorin, ajo tregoi se organizatori amfib nuk formoi asnjërin aks vetvetiu, por rekrutoi indin e strehuesit për të formuar binjakët (edhe pse implikimet e plota të këtij rezultati nuk ishin kuptuar deri në një vit pas vdekjes së saj).[4] Kjo ishte baza e zbulimit të "organizatorit", i cili është përgjegjës për gastrulimin.
References Redakto
- ^ Stern, Claudio D. Great Experiments: Spemann and Mangold’s Discovery of the Organizer. 2001. http://www.bioinfo.org.cn/book/Great%20Experments/great30.htm Arkivuar 23 korrik 2020 tek Wayback Machine
- ^ The Embryo Project Encyclopedia: Hilde Mangold. http://embryo.asu.edu/pages/hilde-mangold-1898-1924
- ^ Hilde Proescholdt Mangold by Veronica Reardon Mondrinos in Women in the Biological Sciences, page 304.
- ^ Spemann, H. and Mangold, H. (1924). "Über Induktion von Embryonanlagen durch Implantation artfremder Organisatoren". Roux' Arch. f. Entw. mech. 100: 599-638.
Linqe të jashtme Redakto
- Explanation of the Spemann-Mangold experiment from a Nature Reviews article