Hubertus von Schönebeck

Hubertus von Schönebeck është doktor i filozofisë, i lindur më 1947, një nga përhapësit dhe përfaqësuesit bashkëkohorë të antipedagogjisë.

Biografia

Ai studioi drejtësi, duke i kushtuar vëmendje të veçantë perceptimit të mendimit ligjor, ligjit kushtetues dhe historisë së ligjit evropian. Pas diplomimit, ai punoi si mësues i shkollës fillore, ishte mësues i klasës dhe ishte një person i besuar.

Në vitet 1976-1978 kreu një projekt kërkimor shkencor mbi mundësinë e komunikimit pedagogjik me fëmijët. Në lidhje me kërkimin e tij, ai studioi gjithashtu lëvizjen për të drejtat e fëmijëve në SHBA dhe konsultoi konceptin e tij të komunikimit post-pedagogjik me Carl Rogers, krijuesin e psikoterapisë së orientuar nga klienti .

Nga viti 1976 deri në vitin 1980, bazuar në përvojat dhe rezultatet e kërkimit të tij, ai zhvilloi filozofinë postmoderne dhe etikën e miqësisë . Në vitin 1978, së bashku me Jans Ekkehard Bonte krijoi konceptin e Miqësisë me Fëmijët, duke ndërthurur teorinë dhe praktikën post-pedagogjike për herë të parë në botë. Në vitin 1980, gjatë një demonstrate paqeje në Munster, ai shpalli Manifestin Gjerman të Fëmijëve, një listë të të drejtave për të rinjtë e frymëzuar nga lëvizja për të drejtat e fëmijëve.

Në vitin 1985, ai krijoi trajnimin për vetëvendosje, një formulë seminari e bazuar në dinamikën e grupit që synon zhvillimin e vetëpërgjegjësisë.

Që nga viti 1978, ai punon si propagandues zyrtar i Shoqatës së Miqësisë me Fëmijët dhe idesë së "Miqësisë" duke shpjeguar parimet e vetëpranimit dhe të jetës së lirë nga manipulimi edukativ; jep leksione dhe takime në universitete, shkolla dhe qendra trajnimi në Gjermani dhe jashtë saj, si dhe zhvillon seminare për komunikimin postpedagogjik.

Është autor i librave dhe botimeve me tema antipedagogjike dhe postpedagogjike .

Publikime

• Hubertus von Schönebeck "Anti-pedagogjia. Të jesh dhe të mbështesësh në vend që të edukosh"

Shih edhe

• Antipedagogjia