Çajniku
Çajniku ose Ibriku i Çajit është një enë që përdoret për të zhytur gjethet e çajit ose një përzierje bimore në ujë të vluar ose gati të vluar, dhe për të shërbyer infuzionin që rezulton që quhet çaj.
Është një nga përbërësit kryesorë të enëve të çajit. Çaji i thatë është i disponueshëm ose në thasë çaji ose si çaj i lirë, në të cilin rast një infuzion çaji ose filtues çaji mund të jetë një farë ndihme, ose për të mbajtur gjethet ashtu siç janë të pjerrëta ose për të kapur gjethet brenda në çajnik kur derdhet çaji. Çajnikët zakonisht kanë një hapje me kapak në pjesën e sipërme të tyre, ku shtohet çaji i thatë dhe uji i nxehtë, një dorezë për t'u mbajtur me dorë dhe një grykë përmes së cilës shërbehet çaji. Disa çajniqe kanë një sitë të integruar në skajin e brendshëm të grykës. Shpesh krijohet një vrimë e vogël ajri në kapak për të ndaluar pikimin dhe spërkatjen e grykës kur derdhet çaji. Në kohët moderne, një mbulesë termoizoluese e quajtur çaji cozy mund të përdoret për të përmirësuar procesin e zhytjes ose për të parandaluar që përmbajtja e çajnikut të ftohet shumë shpejt.[1]
Shih edhe
RedaktoReferime
Redakto- Steve Woodhead, "The Teapot Book" A.&C. Black, 2005 ISBN 0-7136-6016-3.
- Robin Emmerson, "British Teapots and Tea Drinking" HMSO, 1992 ISBN 0-11-701509-1
- Garth Clark "The Artful Teapot" Thames and Hudson ISBN 0-500-51045-8
- Edward Bramah "Novelty Teapots" Quiller Press ISBN 1-870948-72-6