Kaini dhe Abeli

Në Librin e Zanafillës, Kaini dhe Abeli janë dy djemtë e parë të Adamit dhe Evës. Kaini, i parëlinduri, ishte bujk dhe vëllai i tij Abeli ishte bari. Vëllezërit i bënë flijime Perëndisë, por Perëndia e favorizoi flijimin e Abelit në vend të sakrificës së Kainit. Më pas Kaini vrau Abelin, pas së cilës Zoti e ndëshkoi Kainin duke e dënuar me një jetë endacake. Më pas Kaini banoi në tokën e Nodit (נוֹד, 'bredhës'), ku ndërtoi një qytet dhe lindi linjën e pasardhësve që fillonin me Enokun.

Kaini duke vrarë Abelin, nga Peter Paul Rubens, rr. 1600

Intrepretimi islam

Artikulli kryesor: Historia e Kabilit dhe Habilit

Historia shfaqet në Kuran 5:27-31:

Lexoju (o Muhamed) saktësisht ngjarjen e dy bijve të Ademit, kur ata bënë nga një kurban, njërit iu pranua, kurse tjetrit jo. Njëri i tha tjetrit: “Ty gjithsesi do të të vras”. Tjetri tha: “Allahu pranon vetëm prej të devotshmit. Nëse ti ngre dorë të më vrasësh mua, unë nuk do ta ngre dorën që të të vras, sepse, në të vërtetë, unë i frikësohem Allahut, Zotit të gjithësisë. Unë parapëlqej të marrësh barrën e gjynahut tim dhe të gjynahut tënd e kështu të bëhesh ndër banorët e zjarrit. Ky është ndëshkimi i keqbërësve”. Vetja e tij e nxiti në vrasjen e të vëllait dhe e vrau. Kështu, ai u bë nga të humburit. Allahu dërgoi një sorrë që rrëmihte në tokë, për t’i treguar se si ta mbulonte kufomën e të vëllait. (Kabili) tha: “I mjeri unë, a nuk qenkam i zoti të bëhem si kjo sorrë e ta mbuloj trupin e tim vëllai?!” E u bë nga të penduarit.

Historia e Kainit dhe Abelit është përdorur gjithmonë si një pengesë nga vrasja në traditën islame. Abdullah ibn Mesudi transmeton se Muhamedi ka thënë në një hadith:

“Asnjë qenie njerëzore nuk vritet padrejtësisht, por një pjesë e përgjegjësisë për krimin i bie djalit të parë të Ademit, i cili filloi traditën e vrasjes në tokë. (Thuhet se ai ishte Kabili).

Studiuesit myslimanë ishin të ndarë në motivet e vrasjes së Abelit nga Kaini, dhe më tej përse dy vëllezërit ishin të detyruar t'i ofronin flijime Zotit. Disa studiues besonin se motivet e Kainit ishin thjesht xhelozia dhe epshi. Si Kaini ashtu edhe Abeli dëshironin të martoheshin me vajzën e bukur të Adamit, Aklima (arabisht: Aqlimia'). Duke kërkuar t'i jepte fund mosmarrëveshjes mes tyre, Adami sugjeroi që secili të paraqiste një ofertë përpara Perëndisë. Ai që Zoti e pranoi ofertën, do të martohej me Aklimën. Abeli, një bari bujar, ofroi si ofertë Perëndisë delet më të majme të tij. Por Kaini, një bujk koprrac, i ofroi vetëm një tufë bari dhe disa fara të pavlera. Perëndia e pranoi ofertën e Abelit dhe e hodhi poshtë ofertën e Kainit—një tregues që Abeli ishte më i drejtë se Kaini dhe si rrjedhim më i denjë për Aklimën. Si rezultat, u vendos që Abeli të martohej me Aklimën. Nga ana tjetër, Kaini do të martohej me motrën e saj më pak të bukur. I verbuar nga zemërimi dhe epshi për Aklimën, Kaini u përpoq të hakmerrej ndaj Abelit dhe të arratisej me Aklimën.