Klaudiani

Klaudiani (Latin: Claudius Claudianus, i njohur në anglisht si Claudian, lindur rreth vitit 370 - rr. 404), ishte një poet latin i lidhur me oborrin e perandorit romak Honorius në Mediolanum (Milano), dhe në veçanti me gjeneralin Stilicho. ^[1] Vepra e tij, e shkruar pothuajse tërësisht në hekzametra ose çifteli elegjiak, ndahet në tre kategori kryesore: poema për Honorin, poema për Stilikon dhe epika mitologjike. ^[2]

Klaudiani duke qenë se ishte nën ndikimin e shkollës aleksandrine, shkroi një numër të madh idilesh, epigramesh e poemash me përmbajtje mitologjike. Poezitë e tij me tematikë historike, përmbajnë një material të pasur historik dhe japin me saktësi dhe besnikëri të madhe të gjitha ngjarjet e kohës. Disa nga poemat e tij formojnë një burim të rëndësishëm për historinë e Ilirëve në vitet 395-404 dhe veçanërisht për pasojat e dyndjeve të fiseve barbare në Iliri.

Jeta

Klaudiani ka lindur në Aleksandri ndërsa mbërriti në Romë në vitin 394 dhe la shenjën e tij si poet oborrortar me një eulogji të dy patronëve të tij të rinj, Probinus dhe Olybrius, konsuj të vitit 395. ^[3] Ai shkroi një numër panegjirikësh në konsullatën e klientëve të tij, poezi lavdëruese për bëmat e Stilikos dhe shpifje drejtuar rivalëve të Stilikos në oborrin lindor të Arkadius.

Dihet pak për jetën e tij personale, por duket se ai ishte një pagan i bindur: Agustini i referohet atij si 'kundërshtari i emrit të Krishtit' (Civitas Dei, V, 26), dhe Paul Orosius e përshkruan atë si një 'pagan kokëfortë ' (paganus pervicassimus) në veprën e tij me titull Adversus paganos historiarum libri septem (VII, 55).

Ai u shpërblye mirë për angazhimin e tij politik. Në fakt, atij iu dha grada vir illustris. Senati Romak e nderoi atë me një statujë në Forumin Romak në vitin 400. ^[4] Gruaja e Stilikos, Serena, i siguroi atij një grua të pasur. ^[5]

Meqenëse asnjë nga poemat e Klaudianit nuk regjistron arritjet e Stilikos pas vitit 404, studiuesit supozojnë se Klaudiani vdiq në atë vit. Veprat e tij nuk japin një rrëfim për plaçkitjen e Romës, ndërsa shkrimet e Olympiodorit të Tebës janë redaktuar dhe bërë të njohura vetëm në disa fragmente, që nisin nga vdekja e Stilikos. ^[6]

Veprat

Rrëmbimi i Proserpinës (rreth vitit 1631) nga Rembrandt u ndikua nga De raptu Proserpinae ^[7]

Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus
De raptu Proserpinae (unfinished epic, 3 books completed)
In Rufinum ("Against Rufinus")
De Bello Gildonico ("On the Gildonic revolt")
In Eutropium ("Against Eutropius")
Fescennina / Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti
Panegyricus de Tertio Consulatu Honorii Augusti
Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti
Panegyricus de Consulatu Flavii Manlii Theodori
De Consulatu Stilichonis
Panegyricus de Sexto Consulatu Honorii Augusti
De Bello Gothico ("On the Gothic War" of 402–403)
Gigantomachy
Epigrams
Lesser poems: Phoenix, Epithalamium Palladio et Celerinae; de Magnete; de Crystallo cui aqua inerat

Shih edhe

Literatura

Barnes, Michael H. 2005. "Claudian." In A Companion to Ancient Epic. Edited by John Miles Foley, 539–549. Oxford: Blackwell.
Cameron, A. 1970. Claudian. Poetry and Propaganda at the Court of Honorius. Oxford: Oxford University Press.
Cameron, A. 2015. Wandering Poets and Other Essays on Late Greek Literature and Philosophy. New York: Oxford Univ. Press.
Christiansen, P. G. 1997. "Claudian: A Greek or a Latin?" Scholia 6:79–95.
Ehlers, Widu-Wolfgang, editor. 2004. Aetas Claudianea. Eine Tagung an der Freien Universität Berlin vom 28. bis 30. Juni 2002 München/Leipzig: K.G. Saur.
Fletcher, David T. “Whatever Happened to Claudius Claudianus? A Pedagogical Proposition.” The Classical Journal, vol. 104, no. 3, 2009, pp. 259–273.
Gruzelier, C. E. “Temporal and Timeless in Claudian's 'De Raptu Proserpinae'.” Greece & Rome, vol. 35, no. 1, 1988, pp. 56–72.
Guipponi-Gineste, Marie-France. 2010. Claudien: poète du monde à la cour d'Occident. Collections de l'Université de Strasbourg. Études d'archéologie et d'histoire ancienne. Paris: De Boccard.
Long, J. 1996. "Juvenal Renewed in Claudian's "In Eutropium"." International Journal of the Classical Tradition 2.3: 321-335.
Luck, Georg. 1979. "Disiecta Membra: On the Arrangement of Claudian’s Carmina Minora." Illinois Classical Studies 4: 200–213.
Martiz, J.A. 2000. "The Classical Image of Africa: The Evidence from Claudian." Acta Classica 43: 81–99.
Miller, P.A. 2004. Subjecting Verses: Latin Love Elegy and the Emergence of the Real. Princeton: Princeton University Press.
Mulligan, B. 2007. "The Poet from Egypt? Reconsidering Claudian's Eastern Origin." Philologus 151.2: 285–310.
Parkes, Ruth. 2015. "Love or War? Erotic and Martial Poetics in Claudian's De Raptu Proserpinae." The Classical Journal 110.4: 471–492.
Ratti, S. 2008. "Une lecture religieuse des invectives de Claudien est-elle possible?" AnTard 16: 177–86.
Roberts, Michael. “Rome Personified, Rome Epitomized: Representations of Rome in the Poetry of the Early Fifth Century.” The American Journal of Philology, vol. 122, no. 4, 2001, pp. 533–565.
Wasdin, Katherine. 2014. "Honorius Triumphant: Poetry and Politics in Claudian's Wedding Poems." Classical Philology 109.1: 48–65.
Ware, Catherine. 2012. Claudian and the Roman Epic Tradition. Cambridge, UK: Cambridge Univ. Press.
Wheeler, Stephen M. 1995. "The Underworld Opening of Claudian’s De Raptu Proserpinae." Transactions of the American Philological Association 125:113–134.

Referime

^ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Claudianus, Claudius". Encyclopædia Britannica. 6. (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 463-464.
^ Gian Biagio Conte, Latin Literature: A History (Johns Hopkins University Press, 1994, originally published 1987 in Italian), p. 658.
^ Roberts, Michael. “Rome Personified, Rome Epitomized: Representations of Rome in the Poetry of the Early Fifth Century.” The American Journal of Philology, vol. 122, no. 4, 2001, p. 533.
^ Conte, Latin Literature, p. 658.
^ Barnes, Michael H. (2009). "Claudian". përmbledhur nga Foley, John Miles (red.). A Companion to Ancient Epic (në anglisht). Wiley-Blackwell. fq. 541. ISBN 978-1405188388.
^ Sass, Katie Lynn (1 janar 2012). Alaric: King of Visigoths and Tool of Romans (pdf) (në anglisht). Marquette University. fq. 2. OCLC 855973352. Marrë më 28 qershor 2021.^{[lidhje e vdekur]}
^ Amy Golahny, "Rembrandt's Abduction of Proserpina," in The Age of Rembrandt: Studies in Seventeenth-Century Dutch Painting (Penn State Press, 1988), pp. 31ff.

Lidhje të jashtme

Works by Claudian - Project Gutenberg
Full Latin text on Divus Angelus Arkivuar 4 mars 2016 tek Wayback Machine
Complete Latin text and English translation (Platnauer, 1922), at LacusCurtius, Bill Thayer's edition
Michael Hendry, critical edition (Latin Arkivuar 22 janar 2013 tek Wayback Machine)

[1] Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Claudianus, Claudius". Encyclopædia Britannica. 6. (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 463-464.

[2] Gian Biagio Conte, Latin Literature: A History (Johns Hopkins University Press, 1994, originally published 1987 in Italian), p. 658.

[3] Roberts, Michael. “Rome Personified, Rome Epitomized: Representations of Rome in the Poetry of the Early Fifth Century.” The American Journal of Philology, vol. 122, no. 4, 2001, p. 533.

[4] Conte, Latin Literature, p. 658.

[5] Barnes, Michael H. (2009). "Claudian". përmbledhur nga Foley, John Miles (red.). A Companion to Ancient Epic (në anglisht). Wiley-Blackwell. fq. 541. ISBN 978-1405188388.

[6] Sass, Katie Lynn (1 janar 2012). Alaric: King of Visigoths and Tool of Romans (pdf) (në anglisht). Marquette University. fq. 2. OCLC 855973352. Marrë më 28 qershor 2021.^{[lidhje e vdekur]}

[7] Amy Golahny, "Rembrandt's Abduction of Proserpina," in The Age of Rembrandt: Studies in Seventeenth-Century Dutch Painting (Penn State Press, 1988), pp. 31ff.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]