Libri i Jubilejeve
Libri i Jubilejeve është një tekst i lashtë apokrif hebre me 50 kapituj (1341 vargje), i konsideruar kanonik nga Kisha Ortodokse Etiopiane Tewahedo, si dhe nga Beta Israel (hebrenjtë etiopianë). Jubiletë konsiderohen si një nga pseudepigrafët nga kishat lindore ortodokse, katolike dhe protestante.[1] Përveç komunitetit Beta Israel, libri nuk konsiderohet kanonik brenda asnjë prej emërtimeve të Judaizmit.
Ajo ishte e njohur për të krishterët e hershëm, siç dëshmohet nga shkrimet e Epifanit, Justin Martirit, Origjenit, Diodorit të Tarsusit, Isidorit të Aleksandrisë, Isidorit të Seviljes, Eutichius të Aleksandrisë, Gjon Malalas, George Syncellus dhe George Kedrenos. Teksti u përdor gjithashtu nga komuniteti që mblodhi rrotullat e Detit të Vdekur. Nuk dihet se ka mbijetuar asnjë version i plotë hebraisht, greqisht ose latinisht, por versioni Geʽez është një përkthim i saktë i fragmenteve në hebraishten biblike që gjenden në rrotullat e Detit të Vdekur.
Libri i Jubileut paraqet një "histori të ndarjes së ditëve të ligjit dhe të dëshmisë, të ngjarjeve të viteve, të javëve të tyre (viteve), të jubilenjve të tyre gjatë gjithë viteve të botës, si Zoti i foli Moisiut në malin Sinai kur ai u ngjit për të marrë tabelat e ligjit dhe të urdhërimit"[2] siç iu zbulua Moisiut (përveç Tevratit ose "Udhëzimit") nga engjëjt ndërsa ai ishte në malin Sinai për dyzet ditë e dyzet net.[3] Kronologjia e dhënë në Jubile bazohet në shumëfishat e shtatë. Viti jubilar është viti që pason kalimin e shtatë "javëve të viteve" (shtatë cikle të viteve sabatike, ose 49 vjet gjithsej), në të cilat është ndarë e gjithë koha.
Shiko edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ Harris, Stephen L., Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985.
- ^ "Book of Jubilees 1:1". www.sefaria.org.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ "Jubilees 1". www.pseudepigrapha.com.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)