Magatama (勾 玉 ose 曲 玉) janë rruaza në formë të presjes që u shfaqën në Japoni gjatë periudhës Jōmon.

Magatama, datuar nga preiudha Jōmon deri në shekullin e 8-të

Rruazat, të përshkruara gjithashtu si "xhevahire", ishin bërë prej guri primitiv dhe materialesh prej dheu në periudhën e hershme, por deri në fund të periudhës Kofun ishin bërë pothuajse ekskluzivisht nga nefriti. Magatama fillimisht shërbeu si xhevahir dekorativ, por deri në fund të periudhës Kofun funksionoi si objekte ceremoniale dhe fetare.

Origjina e formave të magatamës Redakto

Arkeologët dhe historianët nuk janë ende në gjendje të shpjegojnë se cilat janë origjina e formave magatama, ose nëse këto forma mund të gjurmohen në një burim konvergjent.

Janë sugjeruar një numër shpjegimesh, përfshirë:[1]

  • Magatama mund të modelohet pas dhëmbëve të kafshëve
  • Magatama mund të modelohet sipas formës së fetuseve
  • Magatama mund të simbolizojë formën e shpirtit
  • Magatama mund të modelohet sipas formës së hënës
  • Se ka kuptim dhe konotacion të bashkangjitur në formën e vetë magatama (d.m.th. kuptimi vjen nga vetë forma, dhe jo se magatama është modeluar pas ndonjë gjëje tjetër)

Yasakani no Magatama Redakto

Një magatama e shënuar është Yasakani no Magatama (八尺瓊勾玉, gjithashtu 八尺瓊曲玉 dhe 八坂瓊曲玉), një nga tre Regalitë Perandorake të Japonisë. Shpatat, pasqyrat dhe xhevahirët ishin objekte të zakonshme të statusit për sundimtarët rajonalë në Japoni qysh në periudhën Yayoi, dhe ishin më tej të përhapura në periudhën Kofun, siç tregohet nga prania e tyre e kudogjendur në tumat e kofun.[2] Yasakani no Magatama ruhet në Kashiko-dokoro (賢 所), faltorja qendrore e Tre Shenjtërive të PallatitPallatin Perandorak të Tokios dhe përdoret në ceremoninë e fronëzimit të Perandorit të Japonisë.

Daniel Clarence Holtom deklaroi në vitin 1928 në ceremonitë japoneze të fronëzimit; me një llogari të mbretërisë perandorake se Yasakani no Magatama është i vetmi nga tre regalitë që ekziston në formën e tij origjinale; Bursa pas Luftës së Dytë Botërore mbështet pretendimin. Replikat e shpatës dhe pasqyrës u bënë që në shekullin e 9-të dhe origjinalet iu besuan faltoreve të tjera.

Referime Redakto

  1. ^ Nishimura, Y. (2018). The Evolution of Curved Beads (Magatama 勾玉/曲玉) in Jōmon Period Japan and the Development of Individual Ownership. Asian Perspectives 57(1), 105-158. University of Hawai'i Press. From Project MUSE database.
  2. ^ Okada, Akio; etj., red. (1959), Nihon no hajimari (日本のはじまり), Nihon no rekishi (日本の歴史) (në japonisht), vëll. 1, Tōkyō: Yomiuri Shinbunsha, fq. 29, OCLC 33688869