Ndikimi (psikologji)
Ndikimi apo afekti, në psikologji, i referohet përvojës themelore të ndjenjës, emocionit, lidhjes ose disponimit.[1] Në psikologji, "ndikimi" i referohet përvojës së ndjenjës ose emocionit. Ai përfshin një gamë të gjerë gjendjesh emocionale dhe mund të jetë pozitive (p.sh., lumturi, gëzim, eksitim) ose negative (p.sh., trishtim, zemërim, frikë, neveri). Ndikimi është një aspekt themelor i përvojës njerëzore dhe luan një rol qendror në shumë teori dhe studime psikologjike. Mund të kuptohet si një kombinim i tre komponentëve: emocioni, disponimi (gjendje emocionale të qëndrueshme, më pak intensive që nuk janë domosdoshmërisht të lidhura me një ngjarje specifike) dhe afektiviteti (dispozita ose temperamenti i përgjithshëm i një individi, i cili mund të karakterizohet se ka një përgjithësisht ndikim pozitiv ose negativ). Në psikologji, termi "ndikim" shpesh përdoret në mënyrë të ndërsjellë me disa terma dhe koncepte të lidhura, megjithëse secili term mund të ketë nuanca paksa të ndryshme. Këto terma përfshijnë: emocionin, ndjenjën, gjendjen shpirtërore, gjendjen emocionale, ndjenjën, gjendjen afektive, reagimin emocional, reaktivitetin afektiv, disponimin. Studiuesit dhe psikologët mund të përdorin terma specifikë bazuar në fokusin e tyre dhe kontekstin e punës së tyre.[2]
Shiko edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ Hogg, M.A., Abrams, D., & Martin, G.N. (2010). Social cognition and attitudes. In Martin, G.N., Carlson, N.R., Buskist, W., (Ed.), Psychology (pp 646-677). Harlow: Pearson Education Limited.
- ^ Haviland-Jones, Jeannette M.; Lewis, Michael; Barrett, Lisa Feldman (2016). Handbook of emotions (bot. 4). New York (N.Y.): Guilford press. ISBN 978-1-4625-2534-8.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)