Ky fragment eshte marre nga libri "Hajdutja e librave" te shkrimtarit Markus Zusak.

Kesaj rradhe kishte biskota.Por ishin te ndenjura.Kishin mbetur qe nga Krishtlindja dhe kishin gati dy jave qe rrinin mbi tryeze.Si patkonj te vegjel kuajsh me nje shtrese sheqeri siper,ato qe ishin poshte ishin ngjitur pas pjates.Te tjerat ishin ngjitur me njera-tjetren e kishin formuar nje lemsh me vete.Me gishtet mbeshtetur ne parvazin e dritares,i dukej sikur us ndjente edhe eren.Dhoma mbante ere sheqeri,mielli dhe mijera faqe librash.Nuk kishte ndonje shenim,por Lizelit nuk iu desh shume ta kuptonte qe Ilsa Hermani i kishte lene enkas aty,qe biskotat ishin per te.U afrua perseri te dritarja dhe peshperiti nje emer.Emri i peshperitur ishte ai i Rudit.Ate dite kishin ardhur me kembe,sepse rruga ishte shume e rreshqitshme per bicikletat.Djali rrinte poshte dritares e bente roje