Përdoruesi:Kurreshtja/koka/Fantaskena

Fantaskena

Fantaskena është një shkencë që lindi pas leximit të një libri të Isac Newtonit e cila fillonte me një lutje fetare drejtuar Zotit.

Për mes me ja prish Cakës e, masi që nuk jena në kohën e tij e, falë Zotit që na ka japë mundësin që lutjet me i shprehë edhe në mënyra tjera e, në bazë të ligjit numër 1 të fantaskenës, ligj i emërtuar "burim i informatës" po fillojim me një lutje alla fantaskencore :

për gjithë ata që me vetëdije e pavetëdije janë sakrifiku që ne ta jetojmë këtë ditë siq e jetojmë

Masi që u çlirum, po ja nisim me nxonë si nxënës që jamë. Qëllimi është me nxjerr përfundimin pse atje diku në itali gjendet një kull e stilit të rrafshit të dugagjinit. Sido që të jetë, edhe nëse e nxojmë edhe nëse nuk e nxojmë, duhet me nxjerr prej nga fjala "Fantaskena" dhe çka ka lidhje kjo fjalë me hasreti gurin. E gjithë kjo duke ditë, se jeta është qëllimi i jetës e jo vdekja. Kjo arrihet vetëm duke e gjallëru vdekjen.

E ti tash, hajde n'mujsh me nxonë najsan.

Vegla pune: Memorja vektoriale.

• prova 1

Adriatik pa më thuaj

Në mesin tëndë

Hadriatik më ke dhe mua

Kush thotë?

Drini, Drina , Drita ...

Zgjidhja: Agron Berisha ma ka bo dritën me mujt me ndëgju.

LËNDA: RAP MI THY

Të dashurë nxënës lënda Rapmithylogjia ka lindur si ide në një paradhomë pritëse, tekë një gjinekologe. Hipi Zhdripi, shikoj përreth, askund nuk pa fije bari, tymosja ishte e ndalume, femrat te gjinekologu nuk janë aq tërheqëse i mbeten sytë tek regalli i librave. So për mu, feministe, so për mu, feministe, so për mu, feministe. Pahë! Shka me bo mër. Mbetë me hy në botën e femrave. Po në cilën botë. Palidhje, palidhje, prit, çfarë muhalifi? "fjalori enciklopedik i mithyologjis për femra". Hajli koftë, po hi - Hahahah. Shkoj koha si n'kali.

Tani nxënës të dashur, po fillojmë me rapmithylogjin, ashtu që me thy si n'kali. Shumë ja nisin me ata e këta, me zotin, me mykin, ne po fillojmë me fillin ká o, qysh o, si o me thy kur nuk ki dishka më interesante e je vetem në kaosin tëndë. Tani po e thejmë kaosin edhe po dalim tek Syri 3, një fletë, në mos ja teprofsha një bankë e të dhënave për lëndën tonë. Shpresojmë se atyre nuk ju pengonë. Nëse ju pengon atëherë edhe ata duhet ta dinë që kërkush nuk ju beson atyre ma shumë se mua sa i përketë thashë së thëmave si me thy nën hijen e rapit. Unë i kamë origjinale të pa përdorura, ata i kanë nxjerr prej ku me ditë se prej sa e sa gojdhënave, dorëshkrimeve, përshkrimeve, ridorëshkrimeve, ripërshkrimeve .... manipulimeve, rimanipulimeve. Me një fjal muhalifet e mia janë të sigurta të mijat, ata studiojnin muhalife që as nuk i kanë pa ata që i kanë qitë në dritë ato muhalife. Po shka me bo, kështu e ka jeta në atë dynja, dikush desë me ka krejtë, dikuj i mesin muhalifet. Shancat që met metë muhalifet, janë më të mëdha nëse ato i shelon diku. E ká o. si o, qysh o, ne po fillojmë të lexojmë artikuj të huazuar për shkaqe studimi mitologjik, pardon rapomithylogjik:

Kaosi

Kaosi (greq. Chaos) – sipas miteve greke fillimi dhe burimi i çdo gjëje në botë. Grekët rëndom e kanë parafytyruar si hapësirë të pakufishme kozmike ose përzierje të elementeve të lëndës së lashtë në errësirën e pafund dhe e kanë mishëruar në qenie hyjnore.

Nga Kaosi së pari u krijua errësira e amshueshme, Erebi dhe nata e errët Nikta. Prej Erebit dhe Niktës doli Eteri, drita e amshueshme dhe Hemera, dita e ndritshme. Pastaj u lind Gea, bota nëntokësore, Tartari dhe Erosi që i jep jetë çdo gjëje. Gea e lindi qiellin Uran dhe detin Pont. Me Uranin pastaj i ka pasur dymbëdhjetë djem dhe vajza, Titanët viganë. Urani pas ngadhënjimit mbi Kaosin fillestar e merr pushtetin mbi botën, por së shpejti qe i detyruar t'ia lëshojë të birit, Kronit, kryengritës dhe ky përsëri djalit të vet Zeusit.

Kaosi është fillim i shpjegimit mitologjik grek të krijimit të botës dhe tërë jetës. Për herë të parë kështu e përshkruan në epin e vet Lindja e zotërave Hesodi nga Beotia (me siguri në shek. VIII-VII para e.s.), por s'do mend se imagjinata greke e ka krijuar më parë. Kaosi si përzierje e elementeve të lëndës së lashtë të paformuar merret si pikënisje e shpjegimit materialist të krijimit të botës dhe të jetës, ndërsa ajo biblike është "Në fillim ishte Fjala", me siguri është më larg nga ajo e Hesiodit "Para së gjithash ishte Kaosi".

Dërguar nga Valentin Batalaku - Slloveni për databanken e Adnan Abrashit, të titulluar Mitologjia në Syri3

xingërr-xingërr. Nxënës shihemi pas pauzës së shkurtë. E shfrytëzojmë rastin me ju falenderu Albanit për intervisten. "Gjenerat e vetëdijshme".

---