Përdoruesi:Porrnoferr/Artikuj dhe seksione në shitje/praaktikimi i Tai Chi-së

Tai Chi lexo T'ai-qi, në tekstin e më poshtëm.

Tai Chi Chuan -i, praktikohet nga miliona e miliona njerzë anë e mbanë botës, dita ditës numri i tyre shtohet dhe do vazhdojë me këtë tempo dhe së shpejti do bëhet mënyra më e dashtur e formimit dhe ushtrimit të trupit. Me prejardhje nga Kina, Tai Chi si përnga përparsit fizike po ashtu edhe për nga ana filozofike, kulturore e historike vlersohet si traditë e lartë. Ushtrime të ngjajshme si, Tai Chi, janë praktikuar për më gjatë se dy mijë vite, mirëpo në shekullin XVIII është përvetësuar, rrjedha e lëvizjeve të caktuara, të pikave të caktuara, lidhja dhe ndërlidhja e këtyre lëvizave dhe pikave. Këto shembuj të njehësuar të ashtuquajtura "Meditim i lëvizëshem" janë të përkufizuara si forma dhe ndërkohë dallohen pesë nga to si kryestile, që ndërveti janë të ndryshme përnga kohëzgjatja e zbatimit apo praktikimit.

Kërcimi nga ura e parë për Tai Chi.

Edhe pse origjina e vërtet e prejardhjes së Tai Chi-së, ndodhet diku në errësinë e legjendave të shumta mbi një zhvillim të shumë përhapur, një duket të jetë e vërtet se në Kinë kanë mundësi e një burimi të një arti të moçem luftark. Kjo duket se na shpije tek rivalitete feudale në perandorin e luftimeve ndër vitet 420-221 p.e.sonë. Në atë kohë, Kina ishte e shpërnarë nëpër disa shtete nën ndikimin e mësimeve të Konfuzius (551-479 p.e.sonë), Ato merrnin pjesë në rituale tradicionale në aftësitë për gjuajtje me shigjeta, për vetëdisiplinën, për precizitetin dhe kondicionin e tyre. Elemente këto, të cilat edhe sot hasen në Tai Chi, si elemente kyçe të saj. Ngusht me historin e Tai Chi-së, është e lidhur edhe historia e disiplinës së ngjajshme në indi, të pristëve endacak të Bodhidharma Dhet-Buddhismat. Ai u nis aty nga viti 520 p.e.sonë nga pjesë jugore të Indis në drejtim të Kinës, dhe legjenda na njofton se ju ka mësuar një metod në Manastirë të Shaolinëve në provicën Henan. Nga këto mësime është zhvilluar disiplina "Yoga". Këto ushtrime ndihmojnë në forcimin e trupit dhe të kyvetit për qëllime meditimi dhe mund të merret si parardhës i Tai Chi-së në formen e tashme. Kjo duket se vije si vështrim nga se koncepti është më i avancuar si dhe aftësimi i bashkëpunimit të trupit me kyvetin (shpirtin) mund të vërehet kjartas. Disiplina e "Boksit" në manastirët e Shaolinëve me gjasë ka lindur nga metodat e Bodhidharmas.

PEPiL

Chang San-Feng

I mërrimi fillit të taoistëve, Chang San-feng, që duket të ketë vepruar aty nga shekulli XIII-të, po ashtu duket të jetë njohës apo i afërt me mitologjin e Tai Chi-së. Sipas legjendes edhe ky disiplinen luftarake Tai Chi e përvetsoj në Manastirin e Shaolinëve në Henan, dhe nga aty iku në strehimoren e ngritur në vendin e quajtur Wu-tang. Këtu, ky, pasi që ju paraqit në ëndërr një vend luftim, filloj të punojë në zhvillimin e një metod luftimi "më të lehtë" "të brendëshme" ashtu që të përdorë e shfrytëzojë edhe fuqitë potenciale të brendëshme, fuqi të cilat sot formojnë bërthamen e Chi-së. Kjo, ky zhvillim, si duket ndodhi nën ndikimin e vepres së Laotse-së - themeluesit të Taoizmit në shekullin e VI-të p.e.sonë. Ky filozof, mësonte të tjerët për mësheftësitë e jetës të qëndronin në harmoni me ato të Tao-së ("Udha") dhe të jetohej: >>Tao bon hiq bon dhe merret pa u marrë<<. Në kuptimin, Tao bënë asgjën pa bërë asgjë.

Gjurmët e para të njohura për ne mbi stilin Tai Chi, rrjedhin nga shekulli i XVIII-të dhe dëftojnë familjen Chen (lexo: Qen) në provincën Henan. Rrënjët e sistemit të ushtrimeve të familjes Chen shtrihen në errësirë - si duket një bokësier i pamëshirëshem, me gjasë antarë i familjes Chen e ka japë për të nxënë këtë formë luftimi, ose ndonjë anëtarë me kalimin e kohës, përgjatë shekullit XVII-të e ka zhvilluar krye në veti. Është e pa mundshme të thuhet se si dukej Tai Chi i moçëm. Me siguri një rradhë ushtrimesh të thjeshta me thekse të caktuara në pika të caktuara dhe jo aq të përkushtruara ndaj vazhdimësisë së rrjedhëshme të lëvizjeve po edhe ushtrimeve.

Një shërbëtor i familjes Chen, me emrin, Yang Lu-chan, e ka përvetsuar sistemin e ushtrimeve aty nga shekulli XIX-të. Nuk është e qartë, në çfarë mënyre, çfar rruge, ja ka arritë ta bëjë këtë. Mirëpo dihet që pjesa më e madhe e Tai Chi-së, i falenderohet po këtij, pasi që mësimet e shpërndara nga ai zotërojnë edhe sot këtë disiplin nën emrin "Yang". Me kalimin e kohës janë zhvilluara edhe stile tjera të Tai Chi-së, ndër to edhe stili Wu - një stil i ri-shikuar, i përshtatur, i stilit Chen. Stil i krijuarSun Lu-tang-u, një stil i përzier dhe një përmbledhje e shkurtë e formës Yang, gjatë shekullit tonë, jepet për tu nxënë nga ana e maestros, dyzetëvjeçarit Cheng Man-ching.

Stili më i popullarizuar i cili jepet për tu nxënë nga maestrot si përkufizim i gjitha mësimeve është stili Ta chi non'e . Merret si kryevepër përshka të aftësis që ka në vete mësimi. Ka aftësi nga fundi i kyvetit të nxjerr jashtë trupit energjin e dëmshme në fund të barkut dhe atë ta përdorë për meditim. Nëpërmjet këtij stili, e kurseni energjin nëpër xhepat e trupit që zakonisht sjellet aty nga 20-30 ero.

Përaktrime

Si arrihet titulli maestro në Ta chi non'e?

Për arritjen e këtij titulli nuk ka nevojë shumë, e kapë për zylyf a për veshë, ti djal, vëllaznit a djemtë e axhes, qata që i ke ngatë veti edhe i shtin me nejtë me ni komë. Qata që e huqin mesataren i qetë me një grup ma të ultë, tjert i shtin me nejt me komë përpjet t'pshtene për zid, e me durë teposhtë. Ciltë janë përfuni mesatres i qetë me një grup ma të ultë. Çata që mesin, i merr edhe me ranë i shti me bo sallta e ylla. Çata që janë përfuni mesatares, grup ma të ultë. Çata qi ja arrijn me bo salta e ylla pa mbrojtje, i qetë prej dhomës në livadhë. I shtin me bo qisi sene për gjatësi 100m. Çata që janë përfuni mesatares i qetë një grup ma të ultë. Tjert i shti me ju ra onë e përtej çimentave t'aborrit. Çata përfuni mesatares i qetë një grup ma posht. Tonë diten ushtrime, me siguri që vjenë terri, qata që kanë tepru, me dalë e me gjujt gurë nëpër shpija tamasçarve. Çata që pshtojin pa i zonë, të nesrit me u përla me t'muhalles tjeter. Çata që pshtojin nga urrejtja ndaj muhalles tjeter pa e mush moshen madhore e marrin titullin maestro. ahahha

A mund të tërhiqet titulli?

Po. Nëse Maestro del jashtë Gjakovës edhe nuk e aplikon në tërsi maeshtron e vetë, atëherë ati i merret titulli. Për mbrojtje të titullit duhet të paraqite para organeve, eneteve e institucioneve të muhalles. Natyrish ka dhe mundësi tjera, kur në shkoll arsimtari i fiskulturës nuk o kërkah, e i lenë nxansat takahyta. Në ato raste të duhet dëshmija që së paku 3-4 nxansa ja ke rrehë deri sa janë pshurr.

Cilat janë rezulltatet?

Ka pozitive dhe negative. Zbatim i Ta chi non'e-së do ta shqyrtojmë më vonë. Mos zbatimi i saj të sjell në pikën, kur në moshen 40-50 vjeçe bllokohesh. Shembull: Në orar të punës, një turk, një gjermon, një kineze, etj. Lidhen cili pi qonë komen ma neltë. Turki demek i falë namazet, hë, hë. Kinezja ja nisë me keshë. Kur ja nis gjermnon, parapregatitjeve hahahha, me i rujt tulat onash, shkrihet kinezja e qashtu i thotë ta hedhi mbi supe. E shqiptari e dinë që ajo prima munet e shkrihet edhe ai tu keshë. Ja hedhi përmi supe. Për ka vjetë nona e gjyshja e tyne mujke mu konë. hahaha

kadal se shqipja deri te kaçi i ka të pavarrura. Prej 5 (pengjo) deri te 10 i ka bashkë me indoeuropiane. Shka o përfuni 5 ato kanë kuptim shqip po nuk janë numra.

---