Pika

. s • d • r Pikësimi
	Apostrofi ( ’ ' ); Kllapat (( )), ([ ]), ({ }), (< >); Dy pikat ( : ); Presja ( , ); Vijat (‒, –, —, ―); Tri pikat ( …, ... ); Pikëçuditësja ( ! ); Pika ( . ); Tire ( -, ‐ ); Pikëpyetja ( ? ); Thonjëzat ( ‘ ’, “ ” « » ); Pikëpresje ( ; ); Vi e lakuar ( /, \ );
Hapësirat
	hapësiart ( ) ( ) ( ); Pika e mesme ( · );
Tipografia e përgjithëshme
	( & ), ( * ), ( @ ), ( \ ), ( • ), ( ^ ), ( ¤ ) ¢, $, €, £, ¥, ₩, ₪, ( † ), ( ‡ ), ( ° ), ( ¡ ), ( ¿ ), ( # ), ( № ), ( %, ‰, ‱ ), ( ¶ ), ( ′ ), ( § ), ( ~ ), ( ¨ ), ( _ ), ( \|, ¦ )
Tipografia e jashtëzakonshme
	( ⁂ ), (‽ ), ( ؟ ), ( ※ ),

Gjendeni te artikulli Pika. Për shprehjet e ngjashme në shkrim, kuptim apo tingëllim, shikoni këtu.

Pika është pozita në hapësirë e cila mund të përaqitet nëpërmjet tri kordinantave apo kombinimeve tjera gjeometrike për orientim në hapësirë.

Për kuptimin e pikës gjeometrike në hapësirë ndihmonë nëse e marrim një barazim me tri të panjohura $f(x,y,z)=0$ dhe le të supozojmë që kjo barazi bëhet gjykim i saktë për pafnd treshe të renditura $(x,y,z)$ të numrave realë x,y dhe z. Nëse shnojm me D bashkësisnë e këtyre tresheve të renditura ku D është nënbashkësi e R³ fitojmë pikën gjeometrike në hapësirë.^[1]

Shiko dhe këtëRedakto

Sipërfaqja

Burimi i të dhënaveRedakto

^ Ismet Dehiri : Matematika I dhe II. Prishtinë, 1979

[IDMatIII-1] Ismet Dehiri : Matematika I dhe II. Prishtinë, 1979

[1]