Sistemi raketor S-300
S-300 (emri raportues i NATO-s SA-10 Grumble) është një seri sistemesh raketash tokë-ajër me rreze të gjatë të zhvilluar dhe operuar nga ish-Bashkimi Sovjetik, tani i vënë në terren nga ushtritë e Rusisë, Ukrainës dhe vende të tjera të ish-Bllokut Lindor. Është prodhuar nga NPO Almaz, bazuar në versionin fillestar S-300P. Sistemi S-300 u zhvillua për t'u mbrojtur kundër sulmeve ajrore dhe raketave të lundrimit për Forcat e Mbrojtjes Ajrore Sovjetike. Variacionet e mëvonshme u zhvilluan gjithashtu për të qenë në gjendje të kapnin raketa balistike. Sistemi S-300 u vendos për herë të parë nga Forcat e Armatosura Sovjetike në vitin 1979, i projektuar për mbrojtjen ajrore të bazave ushtarake dhe objekteve të mëdha industriale dhe administrative, si dhe kontrollin e hapësirës ajrore kundër avionëve sulmues të armikut. Gjatë pushtimit rus të Ukrainës në vitin 2022, analistët ushtarakë kanë deklaruar se Rusia ka modifikuar një numër sistemesh për të kryer sulme tokë-tokë.
Sistemi është plotësisht i automatizuar, megjithëse vëzhgimi dhe funksionimi manual janë gjithashtu të mundur. Komponentët mund të jenë afër postit komandues qendror, ose deri në 40 km largësi. Çdo radar siguron përcaktimin e objektivit për postin e komandës qendrore. Posta komanduese krahason të dhënat e marra nga radarët e shënjestruar deri në 80 km larg njëri-tjetrit, duke filtruar objektiva të rremë. Posta e komandës qendrore përmban mënyrat e zbulimit aktiv dhe pasiv të objektivit.
Zhvilluesi i projektit menaxhues i S-300 është Almaz-Antey. S-300 përdor raketa të zhvilluara nga zyrat e projektimit MKB "Fakel" dhe NPO Novator (korporata të veçanta qeveritare, të quajtura më parë "OKB-2" dhe "OKB-8").
S-300 ende në vitin 2006 konsiderohej si një nga sistemet më të fuqishme të raketave anti-ajrore të vendosura aktualisht. Përdoret kryesisht në Azi dhe Evropën Lindore, duke përfshirë vendet anëtare të NATO-s, Bullgarinë dhe Greqinë. Një version i evoluar i sistemit S-300 është S-400 (emri raportues i NATO-s SA-21 Growler), i cili hyri në shërbim më 28 prill 2007.