[Redaktim i kontrolluar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v r2.7.1) (roboti ndryshoj: xmf:მენოღალობა
No edit summary
Rreshti 2:
 
Zakonisht në praktilkë gjithë banorët r lindur të një shteti kanë përkatësin shtetrore të ati vendi ku linden. Këtu duhet cekur se ka shtete të në të cilat pas qëdrimit të personave në to më gjatë se 5 vite, ata kanë të drejtë posedimi të shtetësi nëse i përmbushin edhe disa kriterje plotësuese. Po ashtu në praktik sipas ligjeve të shumicës së shteteve, përkatëisa shtetrore e individëve mund të ndryshojë apo individët mund të kenë më shumë përkatësi shtetrore.
HTETËSIA
Nocioni i shtetësisë paraqet lidhjen juridike të qytetarit me
shtetin.
Qytetarët të cilët gëzojnë të drejta dhe detyrime (lojalitetin,
gëzimi i te drejtave politike, ushtrimi i shërbimit ushtarak, gëzimi i
mbrojtjes shtetërore për qytetaret jashtë shtetit, mbrojtjen e vendit, te
drejtën e ekstradimit etj.) dhe i nënshtrohen jurisdiksionit shtetëror
quhen SHTETAS.
Qytetarët të cilët gëzojnë të drejta private-civile dhe gëzojnë
imunitetin personal, jo edhe autorizime dhe obligime të tjera janë
qytetarë JOSHTETAS.
Shtetësia fitohet në 3 mënyra:
1. fitimi i shtetësisë në bazë të vijës së gjakut (IUS
SANGUNIS), - pra, personi fizik fiton shtetësinë të cilën e kanë
paraardhësit e tij.
2. fitimi i shtetësisë sipas lindjes në territorin e lindjes
(IUS SOLI) - pavarësisht prej vijës së gjakut .
3.fitimi i shtetësisë sipas natyralizimit (IUS DOMICILI) -
pra është fjala për personat fizikë të cilët jetojnë në shtetin tjetër,
jashtë vendit të lindjes.
Humbja e shtetësisë mund të bëhet sipas kushteve që i parasheh
ligji, siç është largimi apo mohimi i shtetësisë dhe marrja e saj, si dhe
kur territori i një shteti kalon ne territorin e shtetit tjetër, gjegjësisht,
behet territor i shtetit tjetër
 
 
{{cung}}