Lufta e Dytë Ballkanike: Dallime mes rishikimesh

Lufta e Dytë Ballkanike ishte një konflikt i cili shpërtheu kur Bullgaria, të pakënaqur me pjesën e saj të plaçkës së Luftës së Parë Ballkanike, sulmuan aleatët e saj të mëparshëm, Serbia dhe Greqia, më 16 qershor 1913. Serbe dhe ushtritë greke revoltohet ofensivën bullgare dhe kundër-sulmuar, thekshëm në Bullgari. Duke angazhuar më parë në kontestet territoriale me Rumaninë, lufta e re ka shkaktuar një ndërhyrje rumune kundër Bullgarisë.Perandoria Osmane gjithashtu shfrytëzuan situatën për të rimarrë disa territore të humbur nga lufta e mëparshme. Kur trupat rumune afrua kryeqytetit Sofje, Bullgaria kërkoi një armëpushim, duke rezultuar në Traktatin e Bukureshtit, në të cilën Bullgaria duhej të heqin dorë shumë nga fitimet e saj të para ballkanike e Luftës në Serbi, Greqi, Rumani dhe Otomanët.

Lufta shkaktoi një të përhershëm të prishur e aleancës ruso-bullgar, dhe la kështu Serbinë si aleat i vetëm i Rusisë në këtë rajon kritik. Për këtë arsye Serbia ka mbështetjen e plotë të Rusisë. Kjo e lejoi Serbinë që të ndez krizën korrik të 1914, dhe më pas për të mbajtur pozitën e pakompromis kundër Austro-Hungarisë që çoi (nëpërmjet zinxhirit ekzistuese evropiane të aleancave) në Luftën e Parë Botërore

== Lufta e Parë Ballkanike ==

 

 

Gjatë Luftës së Parë Ballkanike, Lidhja e Ballkanit, i përbërë nga Serbia, Mali i Zi, Greqia dhe Bullgaria, kishte arritur në ngarje nga Perandorinë Osmane nga provincat e saj evropiane (Shqipëria e Madhe, Maqedonia, Sanxhaku dhe Trakës), duke i lënë me osmanët vetëm Çatalca Galipoli dhe gadishuj. Traktati i Londrës, i nënshkruar më 30 maj 1913, e cila përfundoi luftën, pranoi fiton në perëndim të shteteve të Ballkanit të vijës Midia-Enosi se ishte vija kufitare midis Perandorisë Osmane dhe të aleatëve të tërhequr nga Midis simbolit Kıyıköy) për Enosi ( Enez), mbi një bazë Possidetis Uti, dhe krijoi një Shqipëri të pavarur.