Banorët autoktonë të Dhërmiut janë të besimit të Krishterë Ortodoks. Ushtrimi i fesë ka qënë një konstantëkonstante e dhërmiotëve, edhe në kushtet e ateizmit gjatëte periudhës 1967-1990. Dhërmiu ka rrethmbi 30 objekte kulti, masatire, kisha dhe kisheza, afërsisht 1 në çdo 20520 familje. Ekzistojnë tre manastire ne territorin e fshatit- më i famshifamshmi ai i Shën Theodhorit, [[Manastiri i Shën Marise]], i vendosur mbi fshatin dhe ai i Stavridhit. Ka dy kisha të Mëdha - ajo e Shën Harallambit dhe ajo e Shën Spiridhonit e rikonstruktuar në 1968 dhe me pas 1990. Shumica e kishave të fshatit janë kisha të vogla të ndërtuara nga kurbetllinjtë. Dhërmiu ka kishën e Shën Stefanit dhe Shën Mitrit, të cilat sipas Historisë së Shqipërisë kanë ndër afresket më të vjetra të Shqipërisë (shakullitshekullit Xll). Raportet e shekullit 18 flasin edhe për përpjekje të bëra nga kisha katolikë, përmes urdhrit të Basilianeve për konvertimin e Himarës dhe veçanërisht Dhërmiun. Këta hapën edhe një seminarshkoole përrreth priftërinjvitit në1629 gjuhënne shqipe.gjuhen greqisht, ecila vazhdoi me nderpreeje deri reth viti 1735, por predikimet beheshin edhe ne shqip per fshataret e zonave perreth. Para Luftës së Dytë Botërorë fshati ka pasur rreth tetë priftërinj. Në Himarë është përdorur një variant i Kanunit i emërtuar si Kanuni i Papa Zhulit. Festa e Shën Marise (15 Gusht) është një nga festat më popullorë të fshatit, sikurse Krishtlindjet (25 Dhjetor), Pashkët dhe Uji i Bekuar (6 Janar).
