Sterjo Spasse: Dallime mes rishikimesh

'''Sterjo Spasse''' (lindilindur më [[1914]] në [[Gollomboç]], vdiqvdekur më [[1989]] në [[Tirana|Tiranë]]) është shkrimtar shqiptar.

Sterjo shkollën fillore e kreu në [[Korça|Korçë]], ndërsa shkollën Normale në [[Elbasan]]. Një kohë punoi si mësues. Më vonë vazhdoi studimet e larta për pedagogji në [[Firencë]] të [[Itali]]së dhe mandej për letërsi në Bashkimin Sovjetik. Mbas Çlirimit një kohë punoi në revistat pedagogjike dhe letrare : ''"shkolla e re"'', ''"Arsimi popullor"'', ''"Literatura jonë"'', ''"Nëntori"'', etj. Ai Punoipunoi edhe pranë Lidhjes së Shkrimtarëve dhe të Artistëve të Shqipërisë. Ndërsa kohën e fundit e kaloi në [[Tiranë]], si shkrimtar me profesion të lirë.

Veprimtaria letrare e Sterjo Spasses është e shumëllojshme. Shkroi punime pedagogjike, tekste shkollore u muar me përkthime, shkroi artikuj të ndryshëm, monografi, tregime, romane etj. Veprimtaria e tij, sidomos ajo letrare zë fill që na vitet tridhjetë të shekullit të kaluar. Kjo ishte një periudhë në të cilën Sterjo Spasse u dallua me krijiet e veta, sidomos në fushën e tregimit dhe atë të romanit. Ai ka botuar katër përmbledhje tregimesh :''"Kuror rinie"'' (1934), ''"Në krahët e një femre"'' (1934), ''"Nusja pa duvak"'' (1944) dhe ''"Të fala nga fshati"'' (1958) si dhe dhjetë romane : ''"Pse ?"'' (1935), ''"Afërdita"'' (1944), ''"Ata nuk ishin vetëm"'' (1952), ''"[[Afërdita përsëri në fshat]]"'' (1954), ''"Buzë liqenit"'' (1965), ''"Zjarre..."'' (1972), ''"Zgjimi"'' (1973), ''"Pishtarë"'' (1975), ''"Ja vdekje ja liri"'' (1978), dhe ''"Kryengritësit"'' (1983).