|
Krahasimi është figurë stilistike që i vëvënia ballë për ballë e dy dukuridukurive, dy sendesendeve apoa dy frymorfrymorëve të ngjajshëmngjashëm nga ana e jashtme, por me qëllimpër të paraqitjes sandriçuar më mirë dhenjërin saprej mëtyre, dallueshëmpër ta bërë më të njërësgjallë preje tyremë të pasur mendimin.
Krahasimi është përqasje apoose përafrim imidis dy imazheve që arrihet duke bashkuar fjalët përkatëse me ndihmën e lidhëzave:. Është një nga figurat më të thjeshta, sepse mjafton të vihen përballë fjalët që shënojnë dukuri, sende a frymorë që kanë ngjashmëri dhe lidhen me lidhëzat '''si, ashtu si, porsi''' etj. për të patur krahasim. Në këtë figurë stilistike vihen përballë veçoritë e dyta, sikurato që bien në sy dhe që shërbejnë për të vënë në pah anë të ngjashme, sikursepër ta ndriçuar më mirë njërën prej tyre, për ta shprehur me më shumë gjallëri e pasuri mendimin. Tipare të tilla janë veçoritë e formës, ngjyrës, trajtës (e bardhë '''si bora''').
::Për shëmbull:
P.sh.: Syri i saj si kokrra e rrushit.
::"Ç'ka që çan rrufeja retë?
::Vjen smaili tirm me fletë,
::Fluturon '''posi shigjetë.'''"
(Lasgush Poradeci, Ç'u mbush mali. Rapsodi popullore)
:Ardhja e Ismail Qemali me shpejtësi për shpalljen e pavarësisë së Shqipërisë, sepse nuk priste koha mbasi Shqipëria ishte në rrezik, jepet nëpërmjet '''"posi shigjetë"'''.
:Kur të dy krahët e krahasimit nuk janë dy fjalë, por dy fjali, atëherë krahasimi quhet similitudë ose krahasim i zgjatur.
| 