Perandoria Ruse: Dallime mes rishikimesh

 

Në fillim te shekullit te 19-ët, Rusët kishin zgjatur trevën e tyre në oqeanin Arktik në veri, deri në Detin e Zi në jug, dhe prej Detit Balltik në perendim tek Oqeani Paqesore, dhe me në fund në Alask dhe Amerikes Veriore në lindje. Në regjistrimin e popullsise e vitit 1897, kjo perandori kishte rreth 125.600.000 banore, qe ishte vendi i tretë me popullatën ma të lartë në tërë tokën përreth, pas perandorisë Qing te Kines dhe perandorisë Britanik. Si të gjitha perandoritë, përfshinte një pabarazi të madhe lidhur me ekonominë, etnive të ndryshëm dhe besimet fetar, keshtu qe kishte revoltë dhe përpjekje vrasës të shumta qe ishin duke u mbikqyrur nga policia e fshehtë, dhe si pasojë me mijëra veta ishin internua ne Siberi.

 

Tsari Alexandri i II-t (1855- 1881) që prëkrahte reforma të shumta, sidomos ajo e qlirimit të të gjithë bujkroberve (serfe) ne vitin 1861, qe kishin qene rreth 23 million veta. Linja e veprimit të ti ne Evropen lindore ishte për ti mbrojtur krishterët Ortodoks që ishin nën qeverisjen e Perandorisë Osmane.. Ajo pjesëmarrje në vitin 1914 e futi ne Luftën e Parë Botëror ne anen e Francës, Britanisë dhe Serbisë kunder perandoritë Gjermane, Austriake dhe Osmane. Rusia kishte qen mbretëri tërësor deri ne vitin 1905, ku mas andej u be një mbetëri kushtetuese. Perandoria u shemb ne Revolucionin e Shkurtit të vitit 1917, ku arsyeja kryesore ishte pasojë e deshtimeve te medhaja te pjesëmarrjes në luftën e I botëror.