Kryengritja e vitit 1912: Dallime mes rishikimesh
| [Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
Content deleted Content added
Udha (diskuto | kontribute) ++ Akademia |
Udha (diskuto | kontribute) |
||
Rreshti 30:
== Sfondi ==
Në Kosovë u formuan çeta të cilat ndërmorën edhe sulme kundër komisionit të reformave.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=467}}</ref> Pakënaqësia e popullit u shtua si pasojë e moszbatimit të marrëveshjes së gushtit 1911, vënies së taksave të reja, përkeqësimit të gjendjes ekonomike dhe përpjekjeve për të penguar çeljen e shkollave shqipe.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=467}}</ref> Me organizimin e forcave kryengritëse merreshin [[Hasan Prishtina]], të cilin osmanët u munduan më kot ta vrisnin me anën e një atentati, dhe komandatët e çetave. Shqiptarët shtuan aksionet kundër autoriteteve turke.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=468}}</ref>
Autoritetet u munduan ta lokalizonin revoltën para se të merrte përpjestime të gjera. Për këtë qëllim sulmuan kryengritësit në Has por u thyen. Me 6 maj ngritën krye [[Peja]] dhe [[Shala]]. Me 11 maj kryengritësit hynë në Gjakovë por për shkak të mungesës së municionit u detyruan të bënin armëpushim. Ndërkohë në drejtim të Pejës u dërguan dy batalione osmane të cilat u shpartalluan nga kryengritësit shqiptarë. Sulmet kundër garnizonit osman të Pejës vazhduan edhe 10 ditë të tjera, duke lënë të vrarë 400 ushtarë osmanë, por pas ardhjes së reparteve ushtarake nga Mitrovica u vendos një armëpushim. Kryengritja u shtri edhe në sanxhakun e Prishtinës, në Llap dhe Vuçitërnë, ku çetat shqiptare ndërmorën disa sulme ndaj xhandarmërisë. <ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=468-469}}</ref>▼
▲Autoritetet u munduan ta lokalizonin revoltën para se të merrte përpjestime të gjera. Për këtë qëllim sulmuan kryengritësit në Has por u thyen. Me 6 maj ngritën krye [[Peja]] dhe [[Shala]]. Me 11 maj kryengritësit hynë në Gjakovë por për shkak të mungesës së municionit u detyruan të bënin armëpushim. Ndërkohë në drejtim të Pejës u dërguan dy batalione osmane të cilat u shpartalluan nga kryengritësit shqiptarë. Sulmet kundër garnizonit osman të Pejës vazhduan edhe 10 ditë të tjera, duke lënë të vrarë 400 ushtarë osmanë, por pas ardhjes së reparteve ushtarake nga Mitrovica u vendos një armëpushim. Kryengritja u shtri edhe në sanxhakun e Prishtinës, në Llap dhe Vuçitërnë, ku çetat shqiptare ndërmorën disa sulme ndaj xhandarmërisë. Të ndodhur nën trysninë e kryengritësve, autoritetet osmane nuk guxuan ta shpallnin gjendjen e jashtëzakonshme.<ref>{{Harvnb|Akademia|2002|p=468-469}}</ref>
== Shih edhe ==
| |||