Teoria e Rogers e vetes konsiderohet humaniste, ekzistenciale dhe fenomenologjike. Teoria e tij bazohet drejtpërdrejt në teorinë e personalitetit të "Fenomenit" të Combs dhe Snygg (1949). Përpunimi i Rogers nga teoria e tij është e gjerë. Ai shkroi 16 libra dhe shumë artikuj të tjerë të revistës që e përshkruanin atë. Prochaska dhe Norcross (2003) theksojnë se Rogers "vazhdimisht qëndronte për një vlerësim empirik të psikoterapisë. Ai dhe pasuesit e tij kanë demonstruar një qasje humaniste për kryerjen e terapisë dhe një qasje shkencore për vlerësimin e terapisë nuk duhet të jetë i papajtueshëm".
