Beteja e Kosovës: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Rregullova disa gabime Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari |
→Pasojat: Rregullova gabime te kqija Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari |
||
Rreshti 15:
Në Shqipëri u krijua kështu një situatë e rëndë në të gjitha fushat e jetës shoqërore. Vendi pësoi një copëzim të madh politik. Prijësit e shumtë shqiptarë, duke qenë ushtarakisht të pafuqishëm, përgjithësisht hynë në vasalitetin e sulltanëve dhe nxituan të lidheshin më vende të tjera. Duke përfituar nga një situatë e tillë dhe në marrëveshje me prijësit vendas ose edhe më presion, Venediku arriti t’u merrte atyre qytetet bregdetare, që nga gjiri i Kotorrit, e deri në atë të Artës, si Buduan, Tivarin, Ulqinin, Shkodrën (bashkë me rrethinat e saj, Drishtin e Dejën), Lezhën, Durrësin, Butrintin, Pargën etj., që ishin edhe qendra shumë të rëndësishme tregtare e shkëmbimi me viset e brendshme të vendit.
Pas disfatës që pësoi ushtria e sulltan Bajazitit në betejën e Ankarasë më 1403 prej trupave mongole të Timurlengut, përkohësisht zotërinjtë shqiptarë i forcuan pozitat e tyre dhe në jetën politike të vendit dolën në plan të parë familje të tilla si [[Balshajt]], Gojçinët (Çernojeviçët), Dukagjinët, Zahariajt, [[Spanët]], Stres-Balshajt, në Shqipërinë e Veriut; [[Kastriotët]], [[Topiajt]], Arianitët, [[Muzakajt]] e [[Gropajt]], në Shqipërinë Qendrore; [[Shpatajt]], [[Zenebishët]]; në Shqipërinë e Jugut etj. Sapo erdhi në pushtet sulltan Mehmeti I (
== Citat ==
| |||