Lekdushi: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
Rreshti 34:
Nëse këto fakte që shprehëm më sipër janë të pranueshme, duhet të themi që Lekdushi si fshat është shumë i hershëm rreth 1800-2000 vjeçar. Dhe këto emërtime vendesh që ndodhen dhe në listën përkatëse, mendoj se janë bindëse. P.sh kemi emërtime sllave si'', '''Sugavica''', '''Zhupnova, Novaku, Guri i''''' '''''Bozhës,''''' (камен Боже), në shqip përkthehet '''''Guri i Perëndisë''''', '''''Shtrazica- (Стражица), Gërbeni-(гербен), Ludova-(лудоба), Bregu i Gjergës''''' etj. Emërtime në greqisht kemi, '''Tisie''' '''–në greqisht (θησείο) -'''thisio, që në shqip përkthehet '''“Sakrificë”. ''' Ose përemri dëftor ''' apoqi''' -greqisht- '''(απο εκεί)''' '''–(απο’ κί), ''' që në shqip përkthe- het '''“tutje-andej”''' e kundërta e fjalës '''“ εδό''' ose '''από’ δό”''' që përkthehet '''“këtu ose nga këtu.”''' Κemi emërtim '''“Lisi i Mazisë”,''' që duhet të ketë kuptimin: lisi ku mblidhemi bashkë ose lisi i bashkimit, '''(μαζή)''' greqisht (bashkë), psh: '''εμίς ίμαστε μαζή''' '''-emis imaste mazi''' (neve jemi bashkë) etj. Por, mos harrojmë që neve nga anët tona kemi dhe emra femrash '''Mazika''', '''Kali''' etj.! Kecja femër ose ftuja që pjell për herë të parë i thoshnin protojene -gr. '''πρωτογενε, lindja e parë!'''
Me këto pak fakte gjuhësore, me prejardhje sllave dhe greke që ndoshta i përkasin pushtimeve të periudhës (851-1042), kuptohet lehtë që ndikimi i tyre ka qenë i papërfillshëm sepse fiset sllave, kanë depërtuar me vështirësi në zonën malore të Kurveleshit, dhe kanë mbetur inferiorë nga bashkësia e fiseve kaone-ilire. Interesant është fakti që deri më sot, (përjashto emrat e disa fshatrave), asnjë mbiemër të mbartur nga sllavët nuk kemi në fiset e Lekdushit. Për të krijuar një mendim më të saktë, po përmendim edhe disa ngjarje të viteve 1380, periudhë kur pushtuesit e perandorisë Osmane erdhën për herë të parë në zonat e Jugut të Shqipërisë. Thuhet se turqit erdhën si pushtues, të “ftuar” nga despoti serb i Janinës Thoma Preluboviçi. Ai i ftoi turqit jo se i donte, por nga urrejtja që ushqente ndaj shqiptarëve. Nëpërmjet ushtrisë turke ai synonte të bënte zap, (të mos lejonte ose të nënshtronte) feudalët e Arbërit, të cilët kishin kohë që nuk e pyesnin më Preluboviçin. Forcat turke udhëhiqeshin nga Shahin Beu dhe Timur- tash Pasha dhe u ndeshën me komandantët arbër Zenebishi dhe Bue Shpata, por nuk ia arritën qëllimit të pushtonin krahinën e Kurveleshit. Sipas të dhënave historike, edhe pas 6 vitesh të përpjekjeve osmane në këto troje, forcat turke nën komandën e Jashi Beut, u shpartalluan në Gjirokastër nga djemtë e Kurveleshit. Do vinte qershori i viti 1417, kur Vlora do pushtohej pa luftë prej turqve. Luftëtarët e Kurveleshit dhe Labërisë, nuk e ndërprenë aktivitetin e tyre krye- ngritës. Përsëri në vitin 1454, kurveleshasit kundërshtuan pagesat e taksave dhe redifët azat asqerë, që kërkonin djemtë ushtarë, duke ruajtur lidhjet me feudalët vendas që nuk i ishin nënshtruar sundimit, ndërkohë shpërtheu kryengritja në zotërimet arianitase në Himarë dhe në Kurvelesh, nën udhëheqjen e prijësit të tyre Gjergj Arianiti i cili më parë ishte marrë peng në oborrin e sulltanit. Sipas traditës dhe zakoneve të tyre për nisma të tilla, duhej të kuvendohej, pleqërohej para se të fillonte kryengritja. '''Në këtë kohë, Kuvendi i fshatrave të Kurveleshit dhe të Himarës u mblodh në''' '''Lekdush'''.* Në atë Kuvend u vendos njëzëri të organizoheshin dhe të hidheshin në kryengritje dhe ashtu u bë. Në pak ditë luftëtarët trima të Kurveleshit e Labërisë, pushtuan kalanë e Tepelenës, të Kaninës dhe Sopotit. Çliruan Vlorën nga administrata turke. Kjo kryengritje bëri jehonë në gjithë principatat shqiptare por edhe jashtë Shqipërisë, dhe nga këto disfata, sulltan Murati II u bë i dytë nga mendja!! Përmenda edhe këto ngjarje që lexuesi të mësojë se edhe Lekdushi gjatë atyre periudhave, ka dhënë një
'''*''' Cituar nga Historiku i fshatit Lekdush.
'''VENDVENDOSJA NATYRORE E LEKDUSHIT'''
| |||