Ligji i ruajtjes së masës: Dallime mes rishikimesh

Në [[Shekulli XVIII|shek. XVIII]] kimisti natyralist francez [[Antuan Lavuazer]] zbuloi se në një reaksion kimik masa totale e reaktantëve është e barabartë me masën totale të produkteve. Ky vëzhgim u publikua si "Parimi i RuajtjësRuajtjes së Masës", i njohur tani si '''Ligji i RuajtjësRuajtjes së Masës'''. Kështu Lavuazeri hodhi poshtë teoritë e deriat'hershme.

NeNë të vërtetë ky është një ligj fenomenologjik dhe është i vlefshëm (jo gjithmonë) për kiminë. Në fizikën atomike dhe atë bërthamore ky ligj nuk vlen më dhe zëvendesohetzëvendësohet me ligjin e ruajtjes së energjisë.

Një shembull përdorimi i këtij ligji është reaksioni i mëposhtemmëposhtëm i cili duhet barazuar, që ka si protagonistë elementët natrium (Na) dhe ujin, i cili përbëhet nga [[Hidrogjeni]] (H) dhe [[oksigjeni]] (O) :

Termi barazim tregon që molet e reaktantëve duhet të korrespondojnë me ato të produktëve ; në këtë rast vihet re shumë mirë që reaksioni nuk është i barazuar, sepse ndodhen 2 atome H nga ana e rekatantëve dhe 3 nga ana e produktëve. Ky mosbarazim mund të korrigjohet nëpërmjet shtimit tetë 2 moleve ujë nga ana e reaktantëve dhe i vendosim një 2 përpara grupit [[hidroksid]] OH^- ([[jon]] negativ) :