Bullaj (Marec) 21 prill 1999: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Faqe e re: Rënia heroike e dëshmorëve Isa Kastrati, Sokol Sopi dhe Afrim Vitia Në njërën nga ofenzivat me 18 prill 1999 në Gollap në përleshje me forcat ushtarake e policore armike, bëhet…
 
No edit summary
Rreshti 1:
Rënia heroike e dëshmorëve Isa Kastrati, Sokol Sopi dhe Afrim Vitia
 
Në njërën nga ofenzivat me 18 prill 1999 në Gollap në përleshje me forcat ushtarake e policore armike, bëhet ndeshja frontale e tyre me Brigadën 153 te [[UÇK]]-së, Zhvillohet një luftë e ashpër, Brigada udhehiqej nga Komandant [[Adem Shehu]] nga [[Shqipëria]] dhe krahu i djathtë i tij komandanti për moral dhe politikë i shëndritshmi Isa Kastrati.
 
Në vije të parë me shumë shokë bashkëluftëtarë ishte edhe Isë Kelmendi, pak me larg edhe [[Sokol Sopi]], [[Afrim Vitia]] e shumë bashkëluftëtarë të tjerë, Isë Kelmendi lidhur me betejën në fjalë thotë:
Rreshti 18:
Ishin kta zërat e krenarisë së maleve tona dhe vendoset që në mbrëmje të nisen për në LLAP.
 
Me 21 prill 1999 (e merkurë)para mbrëmjes nisen dy (2) xhipa dhe një kombi me ushtarë të plagosur, në xhipin që e drejtonte Isa Kastrati ishin dy ushtarët e plagosur Sokol Sopi dhe Afrim Vitia.
 
Gjatë udhëtimit dhe rrugës tejet të dëmtuar si pasojë kombi ngelë në baltë me çrast xhipi i dytë fillon tërhekjen e tij, gjendja shëndetsore e dy të plagosurve Sokol Sopi dhe Afrimi Vitia po keqësohej dhe Isa Kastrati vazhdon rrugën dhe papritur bëhet një ngatërrim i rrugës në një kryqëzore dhe se në vend që të merrte drejtimin e Prapashticës, niset kah „bullajt“ lagje në Marec dhe si pasojë bie në pritë të forcave ushtarake çetniko-serbe.
 
Pas alarmimit të forcave armike me të shtëna, Isa Kastrati ia del që t’i nxjerr nga xhipi dy të plagosurit përdhe t'i bartur në një largësi dhe kthehetpastaj për të vazhduar luftën me forcat çetnike.
 
Bazuar në deklaratat e fshatarëve të lagjës aty ishte bërë luftë heroike dhe shumë e rreptë, luftë tejet e pabarabartë ngase Isa Kastrati ishte vetëm. Zhvillonte luftë ballore dhe në afërsi deri në 10 m, në saje të gjurmeve, ishte dëshmija se kishin mbetur 5 policë të vrarë.
 
Isa Kastrati bie heroikisht ndërsa më pastaj vriten edhe dy të plagosurit, Afrim Vitia dhe Sokol Sopi, nga resistenca dhe humbjet që bishat çetnike psuan në këtë luftë me Isa Kastratin, sikur s’i besonin as armëve të veta dhe në trupin e pajetë të Isës në shenjë revolte dhe dëshprimi kishin shti breshëri plumbash ndërkaq në kokë ishte i goditur edhe me Kazmë. Ra për të mos vdekur kurr. Rënja e Isa Kastratit Sokol Sopit dhe Afrim Vitisë ishte humbje e madhe për UÇK-në dhe mbarë Kosovën.
 
----
'''Të dhënat:'''
Agimi.com,"Dëshmorët nuk vdesin kurr",autor Ramadan S. Latifaj
[[Category:UÇK]][[Category:dëshmorë]]