Stilet e të nxënit
Stilet e të nxënit i referohen një sërë teorish të cilat synojnë të japin përgjigje për ndryshimet në të mësuarit e individëve. [1] Shumë teori pajtohen mes vete që njerëzit mund të klasifikohen sipas ' stilit ' të tyre të të mësuarit, por ndryshojnë në mënyrën se si stilet e propozuara duhet të përcaktohen, kategorizohen dhe vlerësohen. [1] :8 Një koncept i zakonshëm është që individët ndryshojnë në mënyrën se si ata mësojnë. [2] :266
Hyrje Redakto
Ideja e stileve të individualizuara të të mësuarit u bë e njohur në vitet 1970, [3] dhe që atëherë ka ndikuar shumë në arsim përkundër kritikave që ideja ka marrë nga disa studiues. [4] :107–108 Ithtarët rekomandojnë që mësuesit duhet të bëjnë një analizë të nevojave për të vlerësuar stilet e të nxënit të studentëve/nxënësve të tyre për të përshtatur më së miri stilit të të nxënit të secilit nxënës/student. [5] Megjithëse ka prova të mjaftueshme që individët shprehin preferencat për mënyrën se si ata preferojnë të marrin informacion, [4] :108 disa studime kanë gjetur ndonjë vlefshmëri në përdorimin e stileve të të mësuarit në arsim. [2] :267 Kritikët thonë se nuk ka prova të qëndrueshme se identifikimi i stilit të të nxënit individual dhe mësimdhënia për stile specifike të të mësuarit prodhon rezultate më të mira të studentit. [6] :33 Ata shpesh i referohen kësaj si një neuromit në arsim. [7] [8] Ka dëshmi të problemeve empirike dhe pedagogjike në lidhje me detyrimet dhe obligimet mësimore që "të korrespondojnë me ndryshimet në mënyrën një nga një". [9] Studimet e hartuara mirë kundërshtojnë "hipotezën meshing" të përhapur që një student do të mësojë më mirë nëse mësohet në një metodë që gjykohet e përshtatshme për stilin e të nxënit të studentit. Ato tregojnë më tej se mësuesit nuk mund të vlerësojnë me saktësi stilin e të nxënit të studentëve të tyre. [10]
Ekzistojnë kritika thelbësore të qasjeve të stileve të të nxënit nga shkencëtarë të cilët kanë rishikuar organe të gjera të kërkimit. [1] [4] Një artikull i rishikuar nga kolegët i vitit 2015 përfundoi: "Teoritë e stileve të të mësuarit nuk janë paraqitur dhe është përgjegjësia jonë të sigurojmë që studentët ta dinë këtë." [2] :269
Përmbledhje e modeleve Redakto
Ekzistojnë shumë modele të stileve të ndryshme të të mësuarit; një përmbledhje e literaturës përkatëse profesionale identifikoi 71 modele të ndryshme. [1] :166–168 Disa nga ato modele janë si më poshtë.
- Modeli i David Kolbit
- Modeli i Peter Honey dhe Alan Mumford
- Modalitetet e të nxënit
- Modeli VAK / VARK i Neil Flemingut
- Modeli i Anthony Gregorcit
- Qasjet njohëse/kognitive
- Modeli NASSP
Metodat e vlerësimit Redakto
- Inventari i stilit të nxënit
- Profili i stilit mësimor NASSP
Shih edhe Redakto
Referime Redakto
- ^ a b c d Coffield, Frank; Moseley, David; Hall, Elaine; Ecclestone, Kathryn (2004). Learning styles and pedagogy in post-16 learning: a systematic and critical review (PDF) (në anglisht). London: Learning and Skills Research Centre. ISBN 1853389188. OCLC 505325671. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 2016-03-04.
- ^ a b c Willingham, Daniel T.; Hughes, Elizabeth M.; Dobolyi, David G. (korrik 2015). "The scientific status of learning styles theories". Teaching of Psychology (journal) (në anglisht). 42 (3): 266–271. doi:10.1177/0098628315589505.
- ^ In one extensive list of learning-styles instruments and theories (Coffield & Moseley & Hall & Ecclestone - 2004), the authors listed three works on learning styles before the 1950s, four from the 1950s, seven from the 1960s, 21 from the 1970s, 22 from the 1980s, and 17 from the 1990s.
- ^ a b c Pashler, Harold; McDaniel, Mark; Rohrer, Doug; Bjork, Robert A. (dhjetor 2008). "Learning styles: concepts and evidence" (PDF). Psychological Science in the Public Interest (në anglisht). 9 (3): 105–119. doi:10.1111/j.1539-6053.2009.01038.x. PMID 26162104. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 11 nëntor 2020. Marrë më 6 shtator 2020.
- ^ Pritchard, Alan (2014) [2005]. "Learning styles". Ways of learning: learning theories and learning styles in the classroom (në anglisht) (bot. 3rd). Milton Park, Abingdon, Oxon; New York: Routledge. fq. 46–65. ISBN 9780415834926. OCLC 853494423.
- ^ Vasquez, Kris (2009). "Learning styles as self-fulfilling prophecies". përmbledhur nga Gurung, Regan A. R. (red.). Getting culture: incorporating diversity across the curriculum (në anglisht). Sterling, VA: Stylus. fq. 53–63. ISBN 9781579222796. OCLC 228374299.
- ^ "Education network" (në anglisht).
- ^ "Neuromyths in education: Prevalence and predictors of misconceptions among teachers, Frontiers in psychology" (në anglisht).
- ^ Klein, Perry D. (janar 2003). "Rethinking the multiplicity of cognitive resources and curricular representations: alternatives to 'learning styles' and 'multiple intelligences'". Journal of Curriculum Studies (në anglisht). 35 (1): 45–81. doi:10.1080/00220270210141891.
- ^ Papadatou-Pastou, Marietta; Gritzali, Maria; Barrable, Alexia (2018). "The learning styles educational neuromyth: lack of agreement between teachers' judgments, self-assessment, and students' intelligence". Frontiers in Education (në anglisht). 3. doi:10.3389/feduc.2018.00105.
Literatura Redakto
- Coffield, Frank (2012). "Learning styles: unreliable, invalid and impractical and yet still widely used". përmbledhur nga Adey, Philip; Dillon, Justin (red.). Bad education: debunking myths in education (në anglisht). Maidenhead, UK; New York: Open University Press. fq. 215–230. ISBN 9780335246014. OCLC 813206835.
- Felder, Richard M. (27 shtator 2010). "Are learning styles invalid? (Hint: No!)" (PDF) (në anglisht). On-Course Newsletter. Marrë më 19 tetor 2019.
- Hawk, Thomas F.; Shah, Amit J. (janar 2007). "Using learning style instruments to enhance student learning". Decision Sciences Journal of Innovative Education (në anglisht). 5 (1): 1–19. doi:10.1111/j.1540-4609.2007.00125.x.
- Hopper, Carolyn H. (2016) [1998]. "Learning styles". Practicing college learning strategies (në anglisht) (bot. 7th). Boston: Cengage Learning. fq. 173–200. ISBN 9781305109599. OCLC 913164185.
- James, Waynne Blue; Gardner, Daniel L. (vjeshtë 1995). "Learning styles: implications for distance learning". New Directions for Adult and Continuing Education (në anglisht). 1995 (67): 19–31. doi:10.1002/ace.36719956705.
- "Learning styles" (në anglisht). Education Endowment Foundation. Marrë më 26 shkurt 2019.
- Rayner, Stephen G. (korrik 2013). "Problematising style differences theory and professional learning in educational psychology". The Australian Educational and Developmental Psychologist (në anglisht). 30 (Special Issue 1): 13–35. doi:10.1017/edp.2013.2.
- Riener, Cedar; Willingham, Daniel T. (gusht 2010). "The myth of learning styles". Change: The Magazine of Higher Learning (në anglisht). 42 (5): 32–35. doi:10.1080/00091383.2010.503139.
- Ritter, Leonora (tetor 2007). "Unfulfilled promises: how inventories, instruments and institutions subvert discourses of diversity and promote commonality". Teaching in Higher Education (në anglisht). 12 (5–6): 569–579. doi:10.1080/13562510701595119.
- Scott, Catherine (prill 2010). "The enduring appeal of 'learning styles'" (PDF). Australian Journal of Education (në anglisht). 54 (1): 5–17. doi:10.1177/000494411005400102. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 2017-04-17. Marrë më 2015-08-10.
- Will, Madeleine (5 shtator 2019). "Teachers still believe in learning styles and other myths about cognition". blogs.edweek.org (në anglisht). Education Week. Marrë më 2019-09-10.