Vegla (kthjellim)

faqe kthjelluese e Wikimedias

Vegla është mjetë i thjeshtë, pjesë pajisjeve, organ apo element subjektiv.

shembull: Ia gjeti veglën diçkaje, ia gjeti anën, ja gjeti mjetin, Ia vuri veglën diçkaje, i shtoi diçka që nuk e ka, i uri a i ngjiti një isht.[1].

Mjetë i thjeshtë

Redakto

Vegëla është mjetë i thjeshtë a përdorës që shërben për të bërë një punë ose për të kryer një veprim; në shumës janë disa përdorëse që së bashku shërbejnë për të bërë diçka. Vegla bujqësore, prerëse, sportive, punës. Pjesa themelore e mjetëve të prodhimit, ku hyjnë zakonisht mjetet mekanike të punës (makinat, pajisjet, aparaturat etj.) të cilat njeriu i përdor në procesin e prodhimit të të mirave materiale. Veglat e rojes, veglat e gjahut etj.[1].

  • Vegla bujqësore
  • Vegla sportive
  • Veglat e prodhimit
  • Reparti i veglave*

Pjesë e një pajisjeje

Redakto

Vegla është pjesë e një pajisjeje, e një mjeti, e një mekanizmi a një makine.[1]

Trajta të ndryshme

Redakto

Vegla mund të jetë mjetë me përbërje e me trajta të ndryshme, me tela, me pipëz, me tastierë etj., e të cilat luajn këngë e pjesë muzikore[1].

Avlëmend

Redakto

Avlëmend, vegjë. Punon (end) në vegël)[1].

Abstrakte

Redakto

Njeri që vihet në shërbim të dikuj dhe bënë punën e tij, njeri a grup njerëzish, që i shërben vebërisht dikujt, shërbëtor[1].

  • Vegël e verbër (qorre)
  • Vegël e ndyerë
  • Vegël politike
  • Vegël e imperalizmit
  • Vegël e armikut

Shembuj: Është bërë vegël e të tjerëve. Shërbente si vegël. E përdorte si vegël[1].

Biseda

Redakto

Organ i brendëshem i njeriut që kyen një pnë të caktuar[1].

  • Veglat e brendëshme
  • Veglat tretëse

Krahinore

Redakto

Veshi i një ene, vjegë[1]

Burimi i të dhënave

Redakto
  1. ^ a b c d e f g h i Fjalor i Gjuhës së Sotme Shqipe - Tiranë, 1980