Anaforagjuhësi, (greqishte e lashtë, ἀναφορά, ta bartësh me vete; rimarrje) është përdorimi i një shprehie interpretimi i së cilës bëhet në varësi të një tjetër shprehie në kontekst (paraprijëse apo pasuese). Në një kuptim më të ngushtë, anafora është një shprehi që varet specifikisht nga shprehia pararendëse e kësodore është e anasjellta e kataforës. Anafora është po ashtu një figurë stilistike që formohet duke përsëritur të njëjtin element në fillim të dy a më shumë vargjeve ose frazave, për t'i dhënë forcë shprehjes:[1]

Më humbi shokë, më humbi,
Më humbi gushëpëllumbi,
Humbi e s'duket gjëkund

Shih edhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ F. Leka, F. Podgorica, S. Hoxha (1972). Fjalor shpjegues i termave të letërsisë. Tiranë: Universiteti Shtetëror i Tiranës, Instituti i Historisë dhe i Gjuhësisë. fq. 14. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)