Në semantikën leksikore, antonimia shënjon marrëdhënien ndërkallëse të fjalëve me kuptim të kundërt, duke iu kundërvënë kështu sinonimisë. Pranëvënia e dy fjalëve me kuptim të kundërt shpie në krijimin e figurës stilistike të quajtur antitezës.[1]

Se të qante, kur të qeshnin;
Se të veshte, kur të xhveshnin...

- Noli, Syrgjyn gjallë e syrgjyn vdekur

Referime Redakto

  1. ^ F. Leka, F. Podgorica, S. Hoxha (1972). Fjalor shpjegues i termave të letërsisë. Tiranë: Universiteti Shtetëror i Tiranës, Instituti i Historisë dhe i Gjuhësisë. fq. 19. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)