Dialogjet e Platonit

Dialogjet e Platonit të njohura edhe si Corpus Platonicum quhen përmbledhja sistematike e veprave të Platonit. Këtë përmbledhje fillimisht e ka bërë Diogjen Laërti (Διογένης ὁ Λαέρτιος). Ai mblodhi të gjitha veprat e mundshme që i atribuoheshin Platonit, i rishikoi ato dhe eliminoi të gjitha veprat e turpshme. Pastaj i kategorizoi veprat e mbetura në nëntë pjesë, nëntë tetralogji.

Tradicionalisht tridhjetë e pesë dialogje dhe trembëdhjetë shkronja (letra) i janë atribuar Platonit, megjithëse shkenca moderne dyshon në vërtetësinë e të paktën disa prej këtyre veprave. Shkrimet e Platonit janë botuar dhe ribotuar disa herë gjë kjo që ka ndikuar edhe në emërtimin dhe referimin e shkrimeve të Platonit.

Sistemi i zakonshëm për referenca unike në seksione të tekstit nga Platoni rrjedh nga një botim i shekullit XVI i veprave të Platonit nga Henricus Stephanus i njohur më pas si faqosja e Stefanusit.

Ekzaminimet dhe hulumtimet pasuese (kritika tekstuale) kanë treguar që disa nga veprat e përfshira janë me origjinë të dyshimtë, por megjithatë ka një përmbledhje të mirë të veprave të Platonit. Më poshtë është një listë jo e plotë e dorëshkrimeve të dialogjeve të Platonit :

Tetralogjitë

Ndarja tradicionale e veprave të Platonit në tetralogji u bë nga Thrasyllus i Mendes. ^[1] Kjo listë përfshin edhe veprat me origjinalitet të dyshimtë ashu si edhe shkronjat ose letrat:

Tetralogjia e 1-rë
- Euthyphro, Apologjia, Crito, Phaedo
Tetralogjia e 2-të
- Cratylus, Theatetus, Sofisti, Burrështeti
Tetralogjia e 3-të
- Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus
Tetralogjia e 4-të
- Alcibiades I, Alcibiades II, Hipparchus, (Rival) Dashnorët
Tetralogjia e 5-të
- Theages, Charmides, Laches, Lysis
Tetralogjia e 6-të
- Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno
Tetralogjia e 7-të
- Hippias A, Hippias B, Ion, Menexenus
Tetralogjia e 8-të
- Klitofoni, Republika, Timaeus, Critias
Tetralogjia e 9-të
- Minos, Ligjet, Epinomis, Letrat (Shkronjat)

Periodizimi

Ekziston edhe një ndarje tjetër e veprave të Platonit. Sipas këtij klasifikimi, të gjitha veprat e Platonit ndahen në tri periudha të dallueshme në mënyrë kronologjike:

Periudha e rinisë: Apologjia, Charmides, Crito, Euthyphro, Gorgias, Hippias minor, Hippias major, Jon, Laches, Lysis, Protagoras
Periudha e pjekurisë: Kratilus, Euthydemus, Meno, Parmenides, Phaedo, Phaedrus, Republika, Symposium, Theaetetus
Periudha e pleqërisë: Critias, Sophist, Burrështeti / Politicus, Timaeus, Philebus, Ligjet. ^[2]

Minuskulat mesjetare

Codex Oxoniensis Clarkianus 39 - 895; gjashtë tetralogjitë e para, të përcaktuara B. ^[3]
Codex Parisinus graecus 1807 - 1900; dy tetralogjitë e fundit dhe apokrifët, të përcaktuara A
Codex Venetus Marcianus graecus appendix classis 4, I, i caktuar T
Codex Vindobonensis 54, plotësues fil. Gr. 7, të caktuar W

Papiruset

Papirus Oxyrhynchus 228 - Laches, fragment
Papirus Oxyrhynchus 229 - Phaedo, fragment
Papirus Oxyrhynchus 3509 - Republika, fragment që përmban 330a2 – b4 ^[4]
Papirus Oxyrhynchus 3679 - Republika, fragment

Versione

Biblioteka Nag Hammadi - Republika 588A – 589B, version koptik

Shih edhe

Shënime

^ "Thrasyllus and the division of the Platonic dialogues into tetralogies". Encyclopedia of Plato. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2020. Marrë më 3 mars 2020. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
^ Dodds, E.R. (2004) [1951]. The Greeks and the Irrational. University of California Press.
^ Complete photographic facsimile in Allen, T. W., Codex Oxoniensis Clarkianus 39 Phototypice editus, 2 vols. Leiden 1898–9.
^ Slings, S. R., Platonis Rempublicam (Oxford University Press, 2003), xxii.

[1] "Thrasyllus and the division of the Platonic dialogues into tetralogies". Encyclopedia of Plato. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2020. Marrë më 3 mars 2020. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)

[2] Dodds, E.R. (2004) [1951]. The Greeks and the Irrational. University of California Press.

[3] Complete photographic facsimile in Allen, T. W., Codex Oxoniensis Clarkianus 39 Phototypice editus, 2 vols. Leiden 1898–9.

[4] Slings, S. R., Platonis Rempublicam (Oxford University Press, 2003), xxii.

[1]

[2]

[3]

[4]