Etimologjia
Etimologjia është shkenca që merret me studimin e origjinës së fjalëve. Fjala Etimologji e ka prejardhjen nga gjuha para greke. Kjo fjalë është e përbërë nga fjala 'etim/on ('έτυμον = Hetim i/e të vërtetës, vërtetësi) + logje (log/os) = fjala, thënia, + shkenca). D.m.th ajo që kërkon të vërtetën, orgjinën për një fjalë. Pra është shkenca + llogjikë që merret me burimin e fjalëve e me historinë e tyre.
- 1) me jeten e fjales, me treven e përhapjes së saj sot e dikur,
- 2) me mjedisin ku është ngjizur dhe zhvilluar fjala,
- 3) me lidhjet e saj me fjale të tjera brenda gjuhes dhe me gjuhe të tjera.
Etimologjia ndahet ne dy lloje: Ate popullore dhe atë shkencore Fjalët janë në ndryshim të vazhdueshëm - ndaj duhet "hetim" i mirfilltë, qysh në zanafillën e tyre
Duhet të kemi parasysh se vet fjala; "'έτυμον" e ka rrënjën e saj pikërisht te gjuha shqipe, "e di, e dimë, "Dije", h'etim, vërt'+'etim i log/it gëloj, bëlbëzoj, f'ol<>logo->llaph<=>fial-ë.
Pjesa e parë e fjalës; “Etimologji” pra fjala; ‘Etim” ka të bëjë fiks me fjalën shqipe; Hetim, hetoj, dije-dritë mbi “logon” rrjedhën e fjalës përkatëse, pra, kemi; dije mbi fjalë = mi/të,(mbi të) fjalës, e mitë (mbi të logos, Etimolog, H’etimologji e njëjta siç ndodh në hetimin e një ngjarjeje, për të mësuar rrjedhën, burimin e saj real. E THENA M’I FJALE = ETHEMOLOGI! [How is “spoken” words = Etem-logo; as was said before word = Etymology]
Fjala: “Log” “llogo” në greqishten e sotme nuk mund të gjejë zbërthim etimologjik, brenda gjuhës se vetë ajo është fjalë e huazuar nga gjuha shqipe e cila buron nga fjala; “Gol’= gojë dhe glu, glua = gjuhë, gjuha.