Gurakuqët janë një sërë familjesh shkodrane, të cilat për rrethana të caktuara u ka mbetur mbiemri Gurakuqi

Gurakuqët e Luigjit Redakto

Gurakuqët prej nga rrjedh patrioti Luigj Gurakuqi janë një familje qytetare shkodrane. Simbas një pinjolli të saj, Emzot Gaspër Gurakuqi në dorëshkrimin "Nepër Zadrimë" (AQSH) jep këto të dhana:

"Gurakuqi asht nji katund në krahinën e Çermenikës, nënprefekturë e Elbasanit. Në statistikën e Austrís më 1917, bahej 1065 frymë të gjithë myslimanë. Thuhet se bâhen 280 shtëpi, të gjithë të nji fisi. Prej këtij katundi patën dalë të parët e mi, për shkak se paskan vra atje nji turk në zâ e ardhkan këndej, ku ngulkan së pari në Shirokë... Dihet se Hilë Gurakuqi, katragjyshi em, ka pasë ndej në Shirokë. Prej Shiroke ra në Shkodër ku ndërtuen shtëpinë e madhe rreth vjetit 1820 në rrugën e Gurakuqve.

Ndërsa studiuesi Kolec Çefa në bazë të një dokumentimi dëfton variant tjetër[1]. Toponimi Gurakuq asht formim popullor, i vjetër e tipik shqiptar. Sipas Shuflaj «Në vjetin 1333, ishte afër Tivarit "Shpella e gurit të kuq"». Gjush Sheldija qysh më 1939 e në vitet në vijim ka mbledhë toponimet e Dukagjinit[2]. Ai paraqet toponimin Guri i kuq, Mali i Prekalit. Në regjistrin e kadastrës së Venedikut 1416-'17 dhe në regjistrin turk, ky toponim nuk ekziston. Ndërsa në relacionin e Gjeç Bardhit, 15 maj 1631, përmendet toponimi Gurakuq në kufî të Sapës me Zadrimën[3]. Kurse gjurmët e para të fisit Gurakuq në Shkodër, sipas regjistrit të pagzimeve datojnë rreth vjetit 1737 (madje dhe pak ma parë), pra, kur fillojnë e flasin dokumentet kishtare. Jeta tregtare e familjes Gurakuqi asht e gjallë, vepruese dhe del në dokumentet historike. Më 1733-1756 Gjon Gurakuqi i quejtun Shqiptari, biri i të ndjemit Nikollë nga Castel Nuovo tregton me tartanën "Madonna della Concetion", pronë e tij, si dhe tartanën tjetër "Madonna del Temporale", me trabakolin "La Santissima Trinitá", me pielegun "San Nicoló", ban tregti me Venedik ku shet lesh, dyllë, lëkura, etj.

Burimet Redakto

  1. ^ Kolec Çefa: "Luigj Gurakuqi në një optikë të re", Instituti i Historisë, Prishtinë - 2011
  2. ^ Dorëshkrimi gjindet n'arkiven personale të Kolec Çefes
  3. ^ Mendojmë se mundet të jetë gabue autori ose redaktori në kyt pjesë. Guxojmë me thanë edhe redaktori sepse dr. Jusuf Bajraktari i ka dhanë vedit aq liri sa me cikatë shkrimin vende-vende.