Plotfuqishmëria
(Përcjellë nga Gjithëfuqia)
Plotfuqishmëria apo gjithëfuqia është cilësia e të pasurit fuqi të pakufizuar. Fetë monoteiste në përgjithësi ia atribuojnë gjithëfuqinë vetëm hyjnisë së besimit të tyre. Në filozofinë fetare monoteiste të feve abrahamike, plotfuqishmëria shpesh renditet si një nga karakteristikat e Zotit, së bashku me gjithëdijen, gjithëpraninë dhe gjithëdashamirësinë. Prania e të gjitha këtyre vetive në një entitet të vetëm ka shkaktuar një debat të konsiderueshëm teologjik, duke përfshirë dukshëm problemin e së keqes, pyetjen se përse një hyjni e tillë do të lejonte ekzistencën e së keqes. Pranohet në filozofi dhe shkencë se plotfuqia nuk mund të kuptohet kurrë në mënyrë efektive.