Siguria e ushqimit

Siguria e ushqimit ose higjiena e ushqimit përdoret si një metodë/disiplinë shkencore që përshkruan trajtimin, përgatitjen dhe ruajtjen e ushqimit në mënyra që parandalojnë sëmundjet e shkaktuara nga ushqimi. Shfaqja e dy ose më shumë rasteve të një sëmundjeje të ngjashme që rezulton nga gëlltitja e një ushqimi të zakonshëm njihet si shpërthim i sëmundjes së shkaktuar nga ushqimi. Kjo përfshin një numër rutinash që duhen ndjekur për të shmangur rreziqet e mundshme shëndetësore. Në këtë mënyrë, siguria ushqimore shpesh përputhet me mbrojtjen e ushqimit për të parandaluar dëmtimin e konsumatorëve. Gjurmët brenda kësaj linje mendimi janë siguria midis industrisë dhe tregut dhe më pas midis tregut dhe konsumatorit. Në shqyrtimin e praktikave nga industria në treg, konsideratat e sigurisë ushqimore përfshijnë origjinën e ushqimit, duke përfshirë praktikat në lidhje me etiketimin e ushqimit, higjienën e ushqimit, aditivët e ushqimit dhe mbetjet e pesticideve, si dhe politikat për bioteknologjinë dhe ushqimin dhe udhëzimet për menaxhimin e importit qeveritar dhe sistemet e inspektimit dhe certifikimit të eksportit për ushqimet. Në shqyrtimin e praktikave nga tregu në konsumator, mendimi i zakonshëm është se ushqimi duhet të jetë i sigurt në treg dhe shqetësimi është shpërndarja dhe përgatitja e sigurt e ushqimit për konsumatorin. Siguria ushqimore, ushqimi dhe siguria ushqimore janë të lidhura ngushtë. Ushqimi i pashëndetshëm krijon një cikël sëmundjesh dhe kequshqyerjeje që prek edhe foshnjat dhe të rriturit.

Laboratori i FDA teston ushqimet e detit për mikroorganizma.

Ushqimi mund të transmetojë patogjenë, të cilët mund të rezultojnë në sëmundjen ose vdekjen e personit ose kafshëve të tjera. Llojet kryesore të patogjenëve janë bakteret, viruset, parazitët dhe kërpudhat. Grupi i Referencës së Epidemiologjisë së Sëmundjeve të Transmetuara nga Ushqimi i OBSH-së kreu të vetmin studim që u përqendrua vetëm dhe në mënyrë gjithëpërfshirëse në barrën globale shëndetësore të sëmundjeve që vijnë nga ushqimi. Ky studim, i cili përfshiu punën e mbi 60 ekspertëve për një dekadë, është udhëzuesi më gjithëpërfshirës për barrën shëndetësore të sëmundjeve ushqimore. Pjesa e parë e studimit zbuloi se 31 rreziqe ushqimore të konsideruara si prioritete përbënin afërsisht 420,000 vdekje në LMIC dhe përbënin një barrë prej rreth 33 milionë vitesh jete të rregulluara me aftësi të kufizuara në 2010. Ushqimi mund të shërbejë gjithashtu si një mjet rritjeje dhe riprodhimi për patogjenët. Në vendet e zhvilluara ka standarde të ndërlikuara për përgatitjen e ushqimit, ndërsa në vendet më pak të zhvilluara ka më pak standarde dhe më pak zbatim të këtyre standardeve. Megjithatë, në SHBA, në vitin 1999, 5000 vdekje në vit ishin të lidhura me patogjenët që vijnë nga ushqimi. Një çështje tjetër kryesore është thjesht disponueshmëria e ujit të mjaftueshëm të sigurt, i cili zakonisht është një element kritik në përhapjen e sëmundjeve. Teorikisht, helmimi nga ushqimi është 100% i parandalueshëm. Megjithatë, kjo nuk mund të arrihet për shkak të numrit të personave të përfshirë në zinxhirin e furnizimit, si dhe për faktin se patogjenët mund të futen në ushqime, pavarësisht se sa masa paraprake merren.

Shiko edhe

• Helmimi nga ushqimi