Ivan Duridanov

Ivan Vasilev Duridanov është një shkencëtar, akademik bullgar, një nga studiuesit, mësuesit dhe autorët më të njohur të punimeve për gjuhësinë, etimologjinë dhe onomastikën në Bullgari, i njohur për përpjekjet e tij në fushën e gjuhës trake .

Biografia

Lindi në vitin 1920 në fshatin Komshticë, Godeçko, në një familje mësuesish. Fëmijërinë dhe adoleshencën e kaloi në fshatin Kriva Barë të Lomsko . Ai studioi në një shkollë të mesme me mësimin e gjuhës latine. Ai u diplomua për filologji sllave dhe klasike në Universitetin e Sofjes “St. Kliment Ohridski” më 1942. Më 1942 - 1943 ka qenë asistent në Zyrën e Gjuhës Bullgare në BAS . Në vitet 1946-1947 ishte mësues në Liceun e Vashave në Shkup.

Në vitin 1951 u bë profesor asistent në Universitetin e Sofjes, ku punoi deri në pensionimin e tij në vitin 1990 (nga viti 1956 - profesor i asociuar, dhe nga viti 1962 - profesor). Nga viti 1970 deri në vitin 1972 ka qenë zv. dekan i Fakultetit Filologjik, dhe nga viti 1976 deri në vitin 1978 dekan i Fakultetit të Filologjisë Sllave. Duridanov ishte drejtor i Seminarit Veror për Gjuhën dhe Kulturën Bullgare dhe kryetar i Komitetit për Studime Bullgare në SU dhe shef i Departamentit të Gjuhësisë së Përgjithshme dhe Krahasuese në SU nga viti 1975 deri më 1990. Anëtar korrespondues i BAS që nga viti 1981, zv. drejtor i Institutit të Gjuhës Bullgare në Akademinë Bullgare të Shkencave nga viti 1983 deri në 1988 dhe akademik i Akademisë Bullgare të Shkencave që nga viti 1995.

Anëtarësimet

Akademiku Duridanov është anëtar i Komitetit Ndërkombëtar për Onomastikë që nga viti 1969 dhe i Shoqërisë Indo-Europiane që nga viti 1983. Ai ka qenë anëtar nderi i Shoqërisë Sllavo-Baltike në Universitetin e Lundit, Suedi që nga viti 1971 dhe sekretar i International Komiteti i sllavistëve.

Publikimet

в съавт. с Владимир Георгиев, Увод в езикознанието: Учебник за учителските институти. София: Народна просвета, 1958, 172 с.
в съавт. с Владимир Георгиев, Езикознание: Учебник за университетите. – София: Наука и изкуство, 1959, 354 с.
в съавт. със Стоянка Н. Андреева, Библиография на българската ономастика: 1960 – 1970. София: СУ Климент Охридски, 1972, 60 с., 1980. – 404 с.
Езикът на траките: [Изследване]. София: Наука и изкуство, 1976, 167 с.
в съавт. с Н. Намерански. Първата крачка беше наша. Четвърт век организирано проучване на местните имена. В: „Септемврийско слово“ [Михайловград], ХХIV, № 2538, 22 декември 1977, стр. 4
Към проблемата за развоя на българския език от синтетизъм към аналитизъм. В: Год. СУ ”Св. Кл. Охридски”. Филолог. фак., 51, 1955, (1956), № 1, стр. 85 – 272
За периодизацията на българския език. В: Известия на Института по български език, I, 1952/2, стр. 203 – 206
Понятието падеж и въпросът за българското склонение. В: Български език, IV, 1954/2, стр. 145 – 150
Общото езикознание и проблемите на езиковото строителство. В: Език и литература, XXXIV, 1979/1, стр. 9 – 19
Развой на българската ономастика: Ч. 1 Антропонимия. В: Onomastica (Wroclaw), II, 1956/2, стр. 365 – 369