Jorgji Germanos (Elbasan, 1858 – prill 1929) ishte një ish-arkimandrit ortodoks shqiptar i konvertuar në Katolicizëm Lindor dhe themelues i Kishës Katolike Greke Shqiptare.

Biografia

Redakto

Jorgji Germanos lindi në Elbasan, Perandoria Osmane, më 1858. Ai studioi letërsi në Athinë dhe filozofi e teologji në Kostandinopojë (tani Stamboll). Germanos u shugurua meshtar nga Mitropoliti Ortodoks i Cezaresë, Efimerios, në vitin 1880. Pas dy vitesh qëndrimi në Galata, ai u kthye në vendlindjen e tij në Elbasan për t'u bërë arkimandrit dhe famullitar i përgjithshëm i Mitropolitit të Durrësit, Bessarionit, xhaxhait të tij. Pas shumë përpjekjesh për të konvertuar shumë fshatra islamikeortodoksë, në gusht 1895 Germanos kërkoi një bashkim me Kishën Katolike për t'u përballur me Islamin në atdheun e tij dhe shprehu se ishte dëshira e xhaxhait të tij Bessarion.[1]

Germanos informoi kryepeshkopin latin të Durrësit, Primo Bianchi, dëshirën e tij dhe të dy krerëve të fshatit dhe të 5000 ortodoksëve shqiptarë për t'u bashkuar me Kishën Katolike.[2] Ai bëri të ditur dëshirën e Elbasanit për t'u bashkuar me Romën si fshatra përreth, por Roma nuk iu përgjigj kësaj kërkese. Në letrën e tij drejtuar Isaias Papadopulos, Germanos shpreh keqardhje për pasivitetin dhe komunikimet e gabuara të Romës në lidhje me bashkimin e këtyre shqiptarëve ortodoksë në Romë. Më 18 gusht 1897, kjo deklaratë e bashkimit u dërgua në Romë dhe Propaganda Fide mbështeti kauzën. Roma e vonoi një përgjigje për këtë lëvizje bashkimi deri më 31 mars 1900, kur priti zyrtarisht Arkimandritin Germanos dhe njëzet familje ortodokse në kishën katolike dhe Germanos u emërua famullitar në Elbasan.[3]

Germanos u persekutua nga Mitropoliti Ortodoks i Durrësit, Prokopi, dhe në mars 1913, u largua nga një tentativë për kapjen e tij. Esad pashë Toptani, ministër i Brendshëm shqiptar, urdhëroi burgosjen e tij dhe ai u arrestua në Elbasan dhe qëndroi tetë muaj në burg, i akuzuar për komplot. Më 1914 u internua në Itali me urdhër të Essad Pashë Toptanit dhe u kthye vetëm në vitin 1918, por Germanos kishte frikë për jetën e tij, sepse Prokopi i ofroi një shpërblim me vrasjen e tij në trojet shqiptare. Ai vazhdoi me projektin e tij për të ndërtuar një kishë për katolikët bizantinë të Elbasanit dhe bëri presion në Romë për ta bërë këtë. Germanos refuzoi ofertën e Prokopit me 3000 lira turke dhe heqjen dorë nga bashkimi me Kishën Katolike e pasuar nga largimi i tij nga Elbasani dhe ishte një qëndrim që rinovoi besimin e këtyre bizantinëve të bashkuar me katolicizmin. Pas kësaj, një garnizon ushtarësh serbë, të nxitur nga Prokopi, të cilët e akuzuan Germanosin si spiun austriak, pushtuan shtëpinë e tij dhe tentuan ta mbysin pa sukses.

Germanos e konsideroi të nevojshme dërgimin e motrave për t'u dhënë udhëzime fetare në Elbasan familjeve katolike dhe në vitin 1918 kujtoi Papadopulos për gjendjen e trishtuar të kishës së tij në atë kohë dhe në të njëjtin vit ishte në Abbey Grottaferrata.

George Germanos vdiq në prill 1929 dhe kisha e parë për katolikët bizantinë shqiptarë u ndërtua në gusht, katër muaj pas vdekjes së tij.

Lidhje të jashtme

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ Germanos, George, to Monsignor Papadopoulos, Isaia, Grottaferrata, 20 November 1918, ACCO, Prot.711/28, Fasc, I, p.2
  2. ^ "Missione di Rito Greco in Albania", Roma, 21, September, 1928, ACCO, Prot. 28/28, Fasc. III, p.1
  3. ^ Germanos, George, to Monsignor Papadopoulos, Isaia, Grottaferrata, 20 November 1918, ACCO, Prot.711/28, Fasc, I, p.2