Juan Ramón Jiménez
Juan Ramón Jiménez Mantecón (Moguer, Andaluzija, 24 dhjetor 1881 - San Juan, Portoriko, 29 maj 1958) ishte shkrimtar (poet) spanjoll, laureate i Çmimit Nobel për Letërsi.
Juan Ramón Jiménez  | |
|---|---|
 | |
| U lind më | 24 dhjetor 1881 Moguer, Spanjë  Spanja |
| Vdiq më | 29 maj 1958 San Juan, Puerto Rico |
| Kombësia | spanjoll |
| Gjinitë letrare | poet |
| Çmime | Çmimit Nobel për Letërsi në vitin 1956 |
Jimenez filloi të shkruaj si pesëmbdhjetëvjçar, ndërsa librine parë e publikoi në moshën 19 vjeçare. U shkollua në Akademinë Jezuite në Cadiz dhe më vonë studijoi drejtësinë në Univerzitetin e Sevillës. Punoi njëzetë vejtë redaktor nëpër shumë revista dhe u muar edhe me përkthime. Ka vuajt nga depresioni.
Shquhet si përfaqësues I modernizmitdhe njëri ndër poetët e Gjeneratës '98. Puna e tij gjatë kalimit të viteve ndryshontedhe ngapak largohej nga modernizmi. Njifet për atë se ka kultivuar të ashtuquajturën “poezi e pastër” (spanisht poesía pura)
Pasi filloi Lufta qytetare në Spanjë, të cilën ai e kundërshtoi frankizmin, jetoi për një kohë në egzil në Kubë dhe më 1946 e gjen vendbanimin e ri në San Juan, në Portoriko, ku atje vdiq në vitin 1958 .
Veprat
Redakto- Almas de violeta, 1900.
- Ninfeas, 1900.
- Rimas, 1902.
- Arias tristes, 1903.
- Jardines lejanos, 1904.
- Elejias puras, 1908.
- Elejias intermedias, 1909.
- Las hojas verdes, 1909.
- Elejias lamentables, 1910.
- Baladas de primavera, 1910.
- La soledad sonora, 1911.
- Pastorales, 1911.
- Poemas majicos y dolientes, 1911.
- Melancolìa, 1912.
- Laberinto, 1913.
- Platero y yo, (prva verzija) 1914.
- Estio, 1916.
- Sonetos espirituales, 1917.
- Diario de un poeta reciencasado, 1917.
- Platero y yo, 1917.
- Eternidades, 1918.
- Piedra y cielo, 1919.
- Segunda antolojia poética, 1922.
- Poesia, 1923.
- Belleza, 1923.
- Cancìon, 1936.
- Voces de mi copla, 1945.
- La estacion total, 1946.
- Romances de Coral Gables, 1948.
- Animal de fondo, 1949.
Në gjuhën shqipe
RedaktoReferimet
RedaktoLidhje të jashtme
Redakto