Ligji i martesës

Ligji i martesës është kërkesat ligjore, një veçori e së drejtës familjare, që përcaktojnë vlefshmërinë e një martese dhe të cilat ndryshojnë në mënyrë të konsiderueshme midis vendeve në lidhje me atë që mund dhe nuk mund të njihet ligjërisht nga shteti.

Të drejtat dhe detyrimet

Martesa, sipas përkufizimit, u jep të drejta dhe detyrime palëve të martuara, ndonjëherë edhe të afërmve, duke qenë instrumenti i vetëm për krijimin e lidhjeve të afërta (vjehërrit). Historikisht, shumë shoqëri u kanë dhënë burrave të drejta dhe detyrime që kanë qenë shumë të ndryshme nga të drejtat dhe detyrimet që u janë dhënë grave. Në veçanti, kontrolli i pasurisë martesore, të drejtat e trashëgimisë dhe e drejta për të përcaktuar veprimtaritë e fëmijëve të martesës u janë dhënë zakonisht partnerëve martesorë meshkuj. Megjithatë, këto praktika u kufizuan në një masë të madhe në shumë vende, veçanërisht vendet perëndimore, në shekullin e njëzetë, dhe statutet më bashkëkohore priren të përcaktojnë të drejtat dhe detyrat e një bashkëshorti pa iu drejtuar gjinisë. Megjithatë, në ligje të ndryshme martesore nëpër botë, burri vazhdon të ketë autoritet; për shembull, Kodi Civil i Iranit thotë në nenin 1105: "Në marrëdhëniet midis burrit dhe gruas, pozita e kreut të familjes është vetëm e drejta e burrit".

Shiko edhe

• Martesa
• Ligji i familjes