Lui Pastër
Louis Pasteur, lexo Lui Pastër, (Dole, 27 dhjetor 1822 — Marnes-la-Coquette, 28 shtator 1895) ishte një kimist francez i njohur për punën dhe përparimet që solli në mikrobiologji. Eksperimentet e tij konfirmuan teorinë e shkaktimit të sëmundjeve nga mikrobet dhe krijoi vaksinën kundër sëmundjes së tërbimit. Gjithashtu u mor me zbulimin e metodave dizinfektuese nga ku del edhe metoda pasterizuese. Ai është renditur ndër tre më të mirët në fushën e bakteriologjisë bashkë me Ferdinand Cohn dhe Robert Koch dhe njihet gjerësisht si "babai i mikrobiologjisë". Ai bëri disa zbulime edhe në kimi, shumicën prej tyre në asimetrinë e kristaleve dhe racemizimit. Pasteri po ashtu zbuloi jetën anaerobike (mundësinë e disa mikrobeve që të zhvilloheshin pa oksigjen).
Louis Pasteur | |
|---|---|
 Fotografi nga Nadar | |
| U lind në | 27 dhjetor 1822 |
| Vdiq | 28 shtator 1895 (72 vjet) Marnes-la-Coquette, Francë |
| Kombësia | Francez |
| Shkollimi | |
| Çmimet |
|
| Karriera shkencore | |
| Fushat | |
| Institucionet | |
| Studentë të shquar | Charles Friedel[3] |
| Nënshkrimi | |
 | |
Shumë shkencetarë nuk kishin rënë dakord me të për këto eksperimente por që të ishin dakord Lui Pasteri bëri eksperimente për këtë gjë dhe doli fitimtar. Pas kësaj të gjithë u pajtuam me eksperimentin e Lui Pasterit.
Edukimi dhe jeta e hershme
RedaktoLouis Pasteur lindi më 27 dhjetor 1822 në një familje katolike me një lëkurëpunues të varfër. Ai ishte fëmija i tretë i Jean-Joseph Pasteur dhe Jeanne-Etiennette Roqui. Familja u transferua në Marnoz më 1826 dhe më pas në Arbois më 1827.[4][5] Pasteur hyri në shkollën fillore në vitin 1831.[6]
Jeta personale
RedaktoPasteur u martua me Louise Pasteur (néé Laurent) në vitin 1849. Ajo ishte vajza e rektorit të Universitetit të Strasburgut dhe ishte asistente shkencore të Pasteur. Ata kishin pesë fëmijë së bashku, vetëm tre prej të cilëve mbijetuan deri në moshën e rritur.
Ai ishte një student mesatar në vitet e tij të hershme, dhe jo veçanërisht akademik, pasi interesat e tij ishin peshkimi dhe skica. Ai vizatoi shumë pastel dhe portrete të prindërve, miqve dhe fqinjëve të tij. Pasteur ndoqi shkollën e mesme në Collège d'Arbois. Në tetor 1838, ai u nis për në Paris për t'u bashkuar me Barbet e Pensionit, por u dëshpërua dhe u kthye në nëntor.
Në vitin 1839, ai hyri në Kolegjin Mbretëror në Besançon për të studiuar filozofi dhe fitoi diplomën Bachelor of Letters më 1840. Ai u emërua një tutor në kolegjin Besançon ndërsa vazhdonte një kurs shkencor me matematika speciale. Ai dështoi në provimin e tij të parë në vitin 1841. Ai arriti të kalonte gradën baccalauréat scienceique (shkencë e përgjithshme) në vitin 1842 nga Dijon por me një notë mediokre në kimi.
Më vonë në vitin 1842, Pasteur mori provimin e hyrjes për École Normale Supérieure. Ai kaloi serinë e parë të testeve, por për shkak se renditja e tij ishte e ulët, Pasteur vendosi të mos vazhdojë dhe të provojë përsëri vitin e ardhshëm. Ai u kthye përsëri në Barbet Pensionale për t'u përgatitur për provën. Ai gjithashtu ndoqi mësimet në Lycée Saint-Louis dhe leksione të Jean-Baptiste Dumas në Sorbonne. Në vitin 1843, ai e kaloi provimin me një renditje të lartë dhe hyri në École Normale Supérieure. Në 1845 ai mori gradën licencié ès Sciences (Master i Shkencave). Në vitin 1846, ai u emërua profesor i fizikës në Collège de Tournon (tani quhet Lycée Gabriel-Faure) në Ardeche, por kimisti Antoine Jérôme Balard e kërkoi atë përsëri në École Normale Supérieure si një asistent i diplomuar i laboratorit (agrégé préparateur). Ai u bashkua me Balard dhe njëkohësisht filloi kërkimet e tij në kristalografi dhe më 1847, ai paraqiti dy tezat e tij, njëra në kimi dhe tjetra në fizikë.
Pasi shërbeu për pak kohë si profesor i fizikës në Dijon Lycée më 1848, ai u bë profesor i kimisë në Universitetin e Strasburgut, ku u takua dhe iu afrua Marie Laurent, vajza e rektorit të universitetit më 1849. Ata u martuan më 29 maj 1849 dhe së bashku kishin pesë fëmijë, vetëm dy prej të cilëve mbijetuan deri në moshën e rritur; tre të tjerët vdiqën nga tifoje.
Vdekja
RedaktoNë vitin 1868, Pasteur pësoi një goditje të rëndë në tru që paralizoi anën e majtë të trupit të tij, por ai u shërua. Një goditje në tru ose uremi më 1894 dëmtoi rëndë shëndetin e tij. Duke mos u shëruar plotësisht, ai vdiq më 28 shtator 1895, afër Parisit.[7] Atij iu dha një varrim shtetëror dhe u varros në Katedralen e Notre Dame, por eshtrat e tij u rivendosën në Institutin Pasteur në Paris,[8] në një qemer të mbuluar në përshkrimet e arritjeve të tij në mozaikët Bizantinë.
Referime
Redakto- ^ "Fellows of the Royal Society" (në anglisht). London: Royal Society. Arkivuar nga origjinali më 16 mars 2015.
- ^ "II. Abdülhamid'in Fransız kimyagere yaptığı yardım ortaya çıktı" (në turqisht). CNN Türk. Marrë më 29 dhjetor 2016.
- ^ Asimov, Enciklopedia Biografike e Shkencës dhe Teknologjisë e Asimovit 2nd Revised edition
- ^ Debré, Patrice (2000). Louis Pasteur (në anglisht). Përkthyer nga Forster, Elborg. Baltimore: JHU Press. fq. 6–7. ISBN 978-0-8018-6529-9.
- ^ Robbins, Louise (2001). Louis Pasteur and the Hidden World of Microbes (në anglisht). New York: Oxford University Press. fq. 14. ISBN 978-0-19-512227-5.
- ^ Debré, Patrice (2000). Louis Pasteur (në anglisht). Përkthyer nga Forster, Elborg. Baltimore: JHU Press. fq. 8. ISBN 978-0-8018-6529-9.
- ^ Cohn, David V (18 dhjetor 2006). "Pasteur" (në anglisht). University of Louisville. Arkivuar nga origjinali më 23 mars 2017. Marrë më 2 dhjetor 2007.
Fortunately, Pasteur's colleagues Chamberlain and Roux followed up the results of a research physician Jean-Joseph-Henri Toussaint, who had reported a year earlier that carbolic-acid/heated anthrax serum would immunize against anthrax. These results were difficult to reproduce and discarded although, as it turned out, Toussaint had been on the right track. This led Pasteur and his assistants to substitute an anthrax vaccine prepared by a method similar to that of Toussaint and different from what Pasteur had announced.
- ^ Frankland, Percy; Frankland, Percy (1901). Pasteur (në anglisht). Cassell and Company. fq. 217–219.