Magnetostatika është studimi i fushave magnetike në sisteme ku rryma është e qëndrueshme (nuk ndërron me kohën). Është analogia magnetike e elektrostatikës, ku ngarkesat janë stacionare. Polarizimi magnetik nuk duhet të jetë statik; ekaucionet e magnetostatikës mund të përdoren për të parashikuar ngjarjet e shpejta të kalimeve magnetike që ndodhin në kohë prej nanosekondave ose më pak.[1] Magnetostatika është një përafrim i mirë kur rrymat nuk janë statike – për aq kohë sa rrymat nuk alterojnë shpejt. Magnetostatika është gjerësisht e përdorur në aplikacionet e mikromagnetikës si model i pajisjeve regjistruese magnetike.

Aplikacionet Redakto

Magnetostatika si rast special i ekuacioneve të Maksuellit Redakto

Duke filluar nga ekuacionet e Maksuellit dhe duke supozuar se ngarkesat janë të lidhura ose se lëvizin si një rrymë e qëndrueshme, ekuacionet ndahen në dy ekuacione për fushën elektrike dhe dy për fushën magnetike.[2] Fushat janë të pavarura nga koha dhe nga njëra-tjetra. Ekuacionet e magnetostatikës, në formë integrale dhe diferenciale, janë të treguara në tabelë.

Emri Forma diferenciale Forma integrale
Ligji i Gausit:    
Ligji i Amperit:    

Ku ∇ tregon divergjencë, dhe B është densiteti i fluksit magnetik, integrali i parë është mbi një sipërfaqe S e orientuar nga një elemet i sipërfaqes ds. Ku J është densiteti i rrymës dhe H është intensiteti i fushës magnetike, integrali i dytë është integral linjor rreth një konture të mbyllur C me një element i. Rrymë që rrjedh nëpër konturë është  .

Cilësia e këtij përafërimi mund të supozohet duke krahasuar ekuacionet e mësipërme me një version të plotë të ekuacioneve të Maksuellit dhe duke e konsideruar rëndësinë e termave që janë fshirë. Me rëndësi të veçantë është krahasimi i termit   kundrejt atij  . Nëse termi   është substancialisht më i madh, atëherë termi më i vogël mund të injorohet.

Ri-paraqitje e ligjit të Faradeit Redakto

Një teknikë e zakonshme është të zgjidhim një seri të problemeve magnetostatike në hapa të kohës në rritje dhe pastaj t’i përdorim ato zgjidhje për të përafëruar termin  . Duke e futur këtë rezultat në ligjin e Faradeit gjejmë një vlerë për   (e cila është injoruar). Kjo metodë nuk është një zgjidhje e vërtetë e ekuacioneve të Maksuellit por mund të tregojnë një përafërim të mirë për fushat ngadalë të ndryshueshme.

Referimet Redakto

  1. ^ Hiebert, Ballentine & Freeman 2002
  2. ^ Feynman, Leighton & Sands 2006