Mahabharata
Mahabharata (Sanskrisht: महाभारतम्, Mahābhāratam shqiptimi [mɐɦaːˈbʱaːrɐtɐm]) është një nga dy poezi epike sanskrite të Indisë së lashtë, tjetra është Ramayana.[1] Ajo transmeton luftën midis dy grupeve të kushërinjve në Luftën e Kurukshetrës dhe fatet e princërve Kaurava dhe Pandava dhe pasardhësit e tyre.
Ai gjithashtu përmban materiale filozofike dhe devocionale, siç është diskutimi i katër "qëllimeve të jetës" ose puruṣārtha (12.161). Ndër veprat kryesore dhe tregimet në Mahābhārata janë Bhagavad Gita, tregimi i Damayanti, tregimi i Savitri dhe Satyavan, një version i shkurtuar i Ramayana, dhe tregimi i Rishyasringa, që shpesh konsiderohen si vepra në vete.
Tradicionalisht, autorësia e Mahābhārata i atribuohet Vyasa. Ka pasur shumë përpjekje për të zbuluar rritjen e saj historike dhe shtresat përbërëse. Pjesa më e madhe e Mahābhārata u përpilua ndoshta midis shekullit të 3 p.e.s dhe shekullit të 3 e.r, me pjesët më të vjetra të ruajtura jo shumë më të vjetra se rreth 400 p.e.s.[2][3] Ngjarjet origjinale të lidhura me epikën ndoshta ndodhin midis shekujve 9 dhe 8 p.e.s. Teksti mbase arriti në formën e tij përfundimtare nga periudha e hershme e Gupta-s (rreth shekullit të 4-të të erës sonë).[4][5]
Mahābhārata është poema epike më e gjatë e njohur dhe është përshkruar si "poema më e gjatë e shkruar ndonjëherë".[6][7] Versioni i tij më i gjatë përbëhet nga mbi 100,000 śloka| ose mbi 200,000 rreshta individuale vargje (secila shloka është një çift vargjesh), dhe pasazhe të gjata në prozë. Ka gjithsej rreth 1.8 milion fjalë, Mahābhārata është afro dhjetë herë më shumë se gjatësia e Iliadës dhe Odisea, ose rreth katër herë gjatësia e Ramayana. W. J. Johnson e ka krahasuar rëndësinë e Mahābhārata në kontekstin e civilizimit botëror me atë të Biblës, veprat e William Shakespeare, veprat e Homerit, dramën greke ose Kuranin. Brenda traditës indiane nganjëherë quhet Veda e pestë.
Referime
Redakto- ^ Datta, Amaresh (1 janar 2006). The Encyclopaedia of Indian Literature (Volume Two) (Devraj to Jyoti) (në anglisht). ISBN 978-81-260-1194-0.
- ^ Austin, Christopher R. (2019). Pradyumna: Lover, Magician, and Son of the Avatara (në anglisht). Oxford University Press. fq. 21. ISBN 978-0-19-005411-3.
- ^ Brockington (1998, p. 26)
- ^ Pattanaik, Devdutt. "How did the 'Ramayana' and 'Mahabharata' come to be (and what has 'dharma' got to do with it)?". Scroll.in (në anglisht).
- ^ Van Buitenen; The Mahabharata – 1; The Book of the Beginning. Introduction (Authorship and Date)
- ^ James G. Lochtefeld (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M (në anglisht). The Rosen Publishing Group. fq. 399. ISBN 978-0-8239-3179-8.
- ^ T. R. S. Sharma; June Gaur; Sahitya Akademi (New Delhi, Inde). (2000). Ancient Indian Literature: An Anthology (në anglisht). Sahitya Akademi. fq. 137. ISBN 978-81-260-0794-3.