6 korrik 1943 një pjese e 1. Gebirgs-Division kreu masakrën e Boroves. Fshati Borova në Jug të Shqipërisë u shkatërrua tërësisht dhe 107 persona u vranë.

Masakra

Redakto

Në 6 korrik 1943, trupat e Divizion i Parë Malor te Wehrmacht marshuan ne zonen e pushtuar nga italianët të Shqipërisë për në drejtim të Janinës në Greqi. që nga Wehrmacht, në funksion të afërt dorëzimin e Italisë, një ulje e aleatëve në Greqi ishte e frikësuar. Në udhëtimin tuaj nga Korça në Perëndim përmes Jugut të Shqipërisë ishte në një kolonën pak në Jug të Borova në Barmash të Kolonjë nga prita e vendore shqiptare partizanët e udhëhequr nga Riza Kodheli sulmuar. Këto nuk ishin gjermanisht, por italisht ushtarët janë të pritet për të. Me mbështetjen e Italisë njësive të ishin partizanët në mbrëmje, malet e shtyu prapa.

Pasditen e së njëjtës ditë, të kryer nga gjermanisht hakmarrja : ata u zhvendos në me flakë hedhës nga Borovaia, dhe kryer masakrën në mesin e popullatës civile, ka qëlluar dhe vrarë njerëz ose të lënë ata në shtëpitë e djegur, fshatarët për partizanët. Borova kishte në atë kohë, rreth 450 deri në 500 banorë. Të Gjithë e 100 objektet e fshatit – shtëpi, dyqane, kishat – u përdorur nga ushtarët djegur ose dëmtuar rëndë. 107 civilëve në këtë shumica e krimeve të rënda e Wehrmacht në Shqipëri janë vrarë – duke përfshirë gratë, fëmijët dhe të Moshuarit. 47 viktimave ishin më të rinj se 20 vjet, 23 mbi moshën 60 vjeç, më i ri viktima ishte vetëm katër muaj e vjetër, më të vjetër të Vrarë 73 vjet. Disa banorë të tjerë u plagosën ; shumë kishte në kohën e sulmit në fusha të gjetur. Në fshatin Barmash në Jug të kaluar, më vonë u sulmua, vdiq më 18 banorë të tjerë.

Kujtim

Redakto
 
Përkujtimore, në Sfondin e Gramoz

Shqipëria Komuniste ruhej përkujtimi i masakrës. Një monument dhe Muze të vogël, duke Kujtuar e krimit. Kompozitorit Thoma Gaqi, i botuar në vitin 1972, është një poemë simfonike me emrin e Borova në kujtim të viktimave.[1]

Demokratike e Shqipërisë nga vitet 1990, partizane të luftës dhe masakrës në Borova është menduar. Muzeu ishte gjatë shortit të kryengritjes të vitit 1997, i shkatërruar. Që nga viti 1996, mbështetur në Ambasadën gjermane në Tiranë, fshatin Borova, me disa projekte të infrastrukturës. Ambasadori gjerman mori pjese ne përkujtimoren e ngjarjeve. Gjithashtu ka pasur plane për një ndërtesë e re e monumentit, në qendër të sot, 107 varret.[2][3]

Shih edhe

Redakto

Letërsi

Redakto

Lidhjet

Redakto
  • Vladimir Misho: Masakrës dhe të Shkatërrimit të Borova, 1943. Arkivuar 4 mars 2016 tek Wayback Machine Vladimir Misho. "The Massacre and Destruction of Borova, 1943". Frosina.org (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 4 mars 2016. Marrë më 2016-01-04. {{cite web}}: |archivedate= dhe |archive-date= është specifikuar më shumë se një herë (Ndihmë!); |archiveurl= dhe |archive-url= është specifikuar më shumë se një herë (Ndihmë!)
  • Memorial në kujtim të masakrës gjermane Wehrmacht. Ansprache von Botschafter Hellmut Hoffmann (2015-07-05). "Gedenkfeier zur Erinnerung an ein Massaker der Deutschen Wehrmacht" (PDF). Deutsche Botschaft Tirana. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 9 korrik 2015. Marrë më 2015-07-09. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  • Michael Harrison: Partizan dhe Fëmijë, Borove. Michael Harrison (2015-08-09). "Partisan and Child, Borove". Left Side of the Road (në anglisht). Beschreibung des Lapidars (kommunistisches Denkmal) von Borova. Marrë më 2015-08-10.

Dëshmi Individuale

Redakto